نکته قرآنی جایگاه اسباب در دعا ✅ خدای متعال، دعای کسی که او را بخواند اجابت می‌کند: وَ قَالَ رَبُّكُمُ ٱدْعُونِیٓ أَسْتَجِبْ لَكُمْ (غافر/۶۰) 🔹ولی، خدا برای هر کاری راهی قرار داده است و اگر کسی از آن راه استفاده نکند و با دعا از خدا بخواهد که او را به مقصدش برساند، خدا دعای او را اجابت نمی‌کند. مثلاً خدا، راه رفع عطش و تشنگی را نوشیدن آب قرار داده است، حال اگر کسی آب ننوشد و تنها دعا کند که خدا تشنگی او را برطرف سازد، خدا به طور معمول دعای او را اجابت نمی‌کند. مثال دیگر اینکه، خدا راه درمان بیماری را استفاده از دارو قرار داده است، پس اگر بیماری، بدون مصرف دارو تنها دعا کند که خدا او را شفا دهد، خدای سبحان به طور طبیعی این درخواست را نمی‌پذیرد. 🔸بنابر این راه درست از دیدگاه قرآن این است که انسان از آب و دارو استفاده کند، ولی در عین حال رفع تشنگی و شفای خود را از خدا بخواهد. زیرا اگر کسی معتقد باشد که آب به‌طور مستقل و بدون لطف خدا او را سیراب می‌کند و یا گمان کند که پزشک یا دارو به طور مستقل و بدون لطف خدا، او را شفا می‌دهند، گرفتار نوعی شرک شده‌است. ✅ زیرا سیراب کننده اصلی و حقیقی خداست: وَ ٱلَّذِی هُوَ يُطْعِمُنِی وَ يَسْقِينِ (شعراء/۷۹) ✅ چنانکه شفا دهنده حقیقی نیز پروردگار است، نه دکتر و دارو: وَ إِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ (شعراء/۸۰)‌ ▫️اهل بیت علیهم السلام را هم خدای متعال وسیله و راه هدایت و قُرب به خودش قرار داده است، چنانکه این مطلب در آیات و روایات بسیاری بیان شده است، برای نمونه:  ✅ يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ ٱتَّقُوا۟ ٱللَّهَ وَ ٱبْتَغُوٓا۟ إِلَيْهِ ٱلْوَسِيلَةَ (مائده/۳۵) 🔹بنابراین اگر کسی بدون توجه به اهل بیت(ع) و بدون توسل به آنان تنها دعا کند و از خدا هدایت و قرب او را بخواهد، خدا دعایش را مستجاب نمی‌کند، بلکه باید ضمن توسل به اهل بیت(س) و وارد شدن از راه آنان، دعا کند و هدایت خود را از خدا بخواهد.(توضیح آیات ۶۰ سوره غافر و ۳۵ سوره مائده امروز تقدیم می‌شود، ملاحظه بفرمایید) 🔸البته باید توجه داشت که اهل بیت(ع) نیز مانند سایر اسباب، تأثیر و هدایتگر بودنشان به لطف و فضل الهی است و هدایت کننده اصلی و حقیقی خداست و اگر کسی اهل بیت(س) را در هدایت یا برآوردن سایر حاجات، مستقل و جدای از لطف خدا بداند، گرفتار شرک شده است. لذا می‌بینیم در ابتدای زیارت جامعه که یک دوره امام‌شناسی است با آن همه مقامات و درجاتی که برای اهل‌بیت علیهم‌السلام بیان شده است، پس از شهادت به وحدانیت خدا و رسالت پیامبر(ص) و صد بار ذکر «الله اکبر» می‌گوییم: السلام علیکم یا اهل بیت النبوة ... #قران_کریم #خادمان_امین 🇮🇷روابط عمومی پلیس تــــــبــــریــــــز🇮🇷 ✅https://eitaa.com/rtabriz

🔴 در محضر قرآن کریم/ ۱۴۸۰ ✅ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُواْ مَا عَاهَدُواْ اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَى‌ نَحْبَهُ وَ مِنْهُم مَّن يَنتَظِرُ وَ مَا بَدَّلُواْ تَبْدِيلاً (احزاب/۲۳) 🔹از میان مؤمنان، مردانى هستند كه آنچه را با خداوند پیمان بسته بودند، صادقانه وفا كردند (و خود را آماده‌ى جهاد نمودند)، برخى از آنان پیمانشان را عملی كردند (و به شهادت رسیدند) و بعضى دیگر در انتظار (شهادت) هستند، و هرگز (عقیده و پیمان خود را) تغییر ندادند. 🔸كلمه‌ى «نحب» داراى معانى زیادى است ولى در این‌جا به معناى نذر و عهد و پیمانى است كه چه بسا انجام آن منجر به مرگ یا خطر بزرگى شود. در برابر گروهى كه خواهان زندگى در رفاه بودند: «یودّوا لو انّهم بادون فى الاعراب» (احزاب/۲۰)، گروهى در انتظار شهادتند: «و منهم من ینتظر» 🔸از امام علی علیه السلام روایت شده که این آیه در باره‌ی ما نازل شده است (و قبلاً مردانی هم چون حمزه از ما شهید شدند) و به خدا سوگند، من انتظار (شهادت) می‌کشم(مجمع‌البیان، ج ۸، ص ۵۵۰). امام حسین‌ علیه السلام، هنگام وداع با اصحابش و گاهى بالاى سر شهدا، این آیه را تلاوت مى‌فرمود(تفسیر كنزالدّقائق) ❇️ از پیام‌های آیه ▫️همه‌ى اصحاب پیامبر(ص) و مؤمنان در یک درجه نیستند. «من المؤمنین» ▫️نقل كمالات دیگران یكى از راه‌هاى تربیت است. «من المؤمنین رجال ...» ▫️دفاع از حقّ تا مرز شهادت، نشانه‌ى صداقت در ایمان است. «صدقوا ما عاهدوا اللّه» ▫️تعهّد، لازم‌الاجرا و عمل به آن نشانه صداقت است. «صدقوا ما عاهدوا» ▫️بزرگداشت شهدا، پیام و درسى قرآنى است. «فمنهم من قضى نحبه» ▫️انتظار شهادت نیز یک ارزش است. «و منهم من ینتظر» آمادگى براى لقاى خداوند، از صفات مؤمنان است. ▫️باب شهادت باز، است. «و منهم من ینتظر» ▫️شهادت برخى مؤمنان، عامل عقب نشینى یا دلسردى دیگر مؤمنان نمى‌شود. (مؤمن با این‌كه شهادت دوستان و عزیزان خود را مى‌بیند، باز خود در انتظار شهادت است) «و منهم من ینتظر» ▫️مؤمنان واقعى پایبند عهد و پیمان خود با خدا هستند و هیچ چیز حتّى شهادت دوستان و عزیزان، روحیه آنان را تغییر نمى‌دهد. «و ما بدّلوا تبدیلا» #قران_کریم #خادمان_امین 🇮🇷روابط عمومی پلیس تــــــبــــریــــــز🇮🇷 ✅https://eitaa.com/rtabriz

نکته قرآنی ✅ وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ حَتَّى‌ نَعْلَمَ الْمُجَاهِدِينَ مِنكُمْ وَ الصَّابِرِينَ وَ نَبْلُوَاْ أَخْبَارَكُم (محمّد«ص»/۳۱) 🔹ما قطعاً شما را مى‌آزماییم تا از میان شما مجاهدان و صابران را نشان دهیم و اخبار (و اعمالتان) را آزمایش خواهیم كرد. 🔸«ابتلاء»، گاهى به معناى آزمایش افراد براى كشف حقیقت است، مانند: «اذ ابتلى ابراهیم ربّه»(ابراهیم/۱۲۴) و گاهى به معناى ایجاد زمینه‌هاى مختلف براى بروز حالات درونى است، مانند همین آیه: «نَبلوا اخباركم». جمله «حتّى نعلم» به معناى «معلوم داریم» از ماده «عَلَم» به معناى نشانه و علامت است نه از ماده «عِلم» در برابر جهل. یعنى آزمایش الهى، علامت شناسایى آنان است. 🔸در آیه قبل خواندیم كه خداوند عملكرد ما را مى‌داند: «و اللّه یعلم أعمالكم» و براى علم و آگاهى خود نیاز به آزمایش ندارد. بنابر این آزمایش براى آن است كه مردم كارى انجام دهند و بر اساس آن استحقاق پاداش یا كیفر را پیدا نمایند. همان‌گونه كه ما شغل افراد را مى‌دانیم، ولى بر اساس دانستن شغل به آنان مزد نمى‌دهیم، بلكه باید از آنان كارى انجام پذیرد تا استحقاق دریافت مزد را داشته باشند. 🔸تفكیک انسان‌ها از یكدیگر مراحلى دارد: در مرحله اول؛ انسان‌ها با كفر و ایمان جداسازى مى‌شود و در مرحله دوم؛ اهل ایمان با جهاد و فرار از جهاد تفكیک مى‌یابند و در مرحله سوم؛ جهادگران با صبر و مقاومت بیشتر. بنابر این آزمایش‌هاى الهى یكى پس از دیگرى ادامه دارد. از آیه ۱۶ تا اینجا، بارها سخن از منافقان و بیماردلان به میان آمد و سیمایى از آنان ترسیم شده است: تحقیر گفته‌هاى پیامبر(ص) (آیه۱۶)، ترس از فرمان جهاد (آیه ۲۰)، فساد در زمین و قطع رحم (آیه ۲۲)، ارتداد و برگشت از حب (آیه ۲۵)، به وعده‌هاى شیطان فریفته مى‌شوند (آیه ۲۵)، توطئه‌گرى و اعلام همكارى با سایر مخالفان (آیه ۲۶)، پیروى از كارهایى كه سبب خشم الهى است (آیه ۲۸)، ناخشنودى از كارهایى كه سبب رضاى الهى است (آیه ۲۸)، كینه توزى (آیه ۲۹). در برابر این همه خباثت، خداوند نیز آنان را با مُهر زدن بر دلها، لعنت و دورى از رحمت خویش، عذاب و ضربه به صورت و پشت؛ هنگام جان‌دادن و تباه و حبط شدن اعمالشان تهدید مى‌نماید. ❇️ از پيام‌های آیه ▫️آزمایش مردم، امرى حتمى و همگانى و یكى از سنّت‌هاى الهى است. «و لنبلونّكم» (حرف لام و نون تأكید، نشانه قطعى بودن آن است) ▫️یكى از بسترهاى آزمایش و شناسایى انسان‌ها، میدان جنگ است. منافقان در جبهه رسوا مى‌شوند. «حتّى نعلم المجاهدین منكم» ▫️در جهاد، صبر و استقامت نقش بسیار مهمى دارد. «المجاهدین منكم و الصابرین» ▫️ادّعاها و سخنان انسان، در صحنه عمل مورد آزمون الهى قرار مى‌گیرند. «نبلوا اخباركم» ▫️معیار ارزیابى الهى، موفقیّت در آزمون‌هاى عملى است. «نبلوا اخباركم» #قران_کریم #خادمان_امین 🇮🇷روابط عمومی پلیس تــــــبــــریــــــز🇮🇷 ✅https://eitaa.com/rtabriz

در محضر قرآن کریم: ✅ وَ الَّذِى جَآءَ بِالصِّدْقِ وَ صَدَّقَ بِهِ أُوْلَئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ. لَهُم مَّا يَشَآءُونَ عِندَ رَبِّهِمْ ذَلِكَ جَزَآءُ الْمُحْسِنِينَ (زمر/۳۳-۳۴) 🔹و كسى كه سخن راست آورد و آن را تصدیق كرد، آنانند همان تقواپیشه‌گان. هرچه بخواهند براى آنان نزد پروردگارشان فراهم است، این است پاداش نیكوكاران. 🔸مقصود از کسی که سخنان راست می‌آورد، کیست؟ برخی مفسران احتمال داده‌اند که مقصود، پیامبر اکرم (ص) باشد که وحی راستین را آورد. برخی دیگر گفته‌اند که مقصود همه‌ی پیامبران الهی هستند. و برخی دیگر بر آن‌اند که آیه همه‌ی مبلغان مکتب پیامبران را شامل می‌شود. البته مانعی ندارد که آیه شامل هر سه معنا باشد. در برخی احادیث حکایت شده که مقصود از آورنده‌ی سخن راستین پیامبراکرم(ص) و منظور از تأیید کننده‌ی آن امام علی(ع) است. البته روشن است که این‌گونه احادیث مصادیق کامل و بارز آیه را مشخص می‌کنند و موجب انحصار معنا نمی‌شوند. از جمله کسانی که رسول خدا(ص) را در ابتدای بعثت، تصدیق و تأیید و همراهی کرد، حضرت خدیجه(س) بود که به عنوان اولین زن مسلمان و مؤمن به پیامبر(ص) از ایشان یاد می‌شود. 🔸صدق و راستى داراى ابعادى است، از جمله: ➖صدق در گفتار: «جاء بالصدق» (آیه‌ى مورد بحث) ➖صدق در وعده: «انّه كان صادق الوعد» (مریم/۵۴) ➖صدق در عهد: «صدقوا ما عاهدوا اللّه علیه» (احزاب/۲۳) ➖صدق در عمل: «اولئک الّذین صدقوا» (بقره/۱۷۷) و كسى كه در همه‌ى مراحل، صداقت لازم را داشته باشد «صِدّیق» نامیده مى‌شود. ❇️ از پيام‌های آیات ▫️مبلّغ دین، آن‌گاه مورد ستایش است كه خود نیز به آن چه مى‌گوید عمل كند. «جاء بالصّدق و صدّق به» ▫️تبلیغ دین، مخصوص پیامبر نیست. «جاء بالصّدق... اولئک» (كلمه‌ى «اولئک» آمده نه «هو»). چنانكه در جاى دیگر مى‌فرماید: «أدعوا الى اللّه على بصیرة أنا و مَن اتّبعنى»(یوسف/۱۰۸)؛ من و هر كس از من تبعیت كند، با بینایى به سوى خدا مى‌خوانم. ▫️یكى از نشانه‌هاى متّقین، تبلیغ پیام الهى است. «جاء بالصدق... متّقون» ▫️وسیله‌ى دریافت نعمت‌ها در بهشت، اراده و خواست بهشتیان است. «لهم ما یشاؤن» ▫️الطاف الهى در بهشت محدودیّت ندارد. «لهم ما یشاؤن» ▫️متّقین همان نیكوكاران هستند. «هم المتّقون - المحسنین» #قران_کریم #خادمان_امین 🇮🇷روابط عمومی پلیس تــــــبــــریــــــز🇮🇷 ✅https://eitaa.com/rtabriz

درمحضر قرآن کریم ✅ فَيَوْمَئِذٍ لَّا يَنفَعُ الَّذِينَ ظَلَمُواْ مَعْذِرَتُهُمْ وَ لَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ (۵۷) 🔹پس در چنین روزى، پوزش كسانى كه ستم كردند سودى ندارد، و توبه‌ى آنان نیز پذیرفته نمى‌شود. 🔸«یُستعتبون» از واژه‌ى «عُتْبه» به معناى ناراحتى است و هرگاه در قالب استعتاب قرار گیرد، به معناى توبه و از بین رفتن ناراحتى و بدى است. گرچه در قیامت به مجرمان اجازه‌ى معذرت خواهى داده نمى‌شود: «و لایؤذن لهم فیعتذرون» (مرسلات/۳۶) امّا اگر بر فرض هم معذرت خواهى كنند، پوزش آنان سودى ندارد: «لاینفع الّذین ظلموا معذرتهم». البته بین این دو مطلب منافاتی وجود ندارد زیرا رستاخیز مراحل مختلفی دارد که در برخی مراحل به گناهکاران اجازه‌ی سخن گفتن داده نمی‌شود و در برخی مراحل اجازه داده می‌شود ولی عذرخواهی آنان سودی ندارد. 🔸ستمکاران در رستاخیز عذرخواهی و عذرتراشی می‌کنند؛ یعنی گاهی گناه خود را به گردن سردمداران کفر (سبأ/۳۱) و گاهی انحراف خود را به دوش شیطان می‌اندازند (ابراهیم/۲۲) ولی سردمداران کفر و شیطان به آنان پاسخ می‌دهند که خودتان را سرزنش کنید که هدایت به سراغتان آمد، ولی گمراهی را برگزیدید. ❇️ از پيام‌های آیه ▫️سرنوشت انسان و چگونگى حضور او در قیامت، در گرو عملكرد خود اوست. «فیومئذ لاینفع الّذین ظلموا...» ▫️ظلم، سبب محرومیّت از عنایت خداوند است. «فیومئذ لاینفع الّذین ظلموا...» ▫️توبه و عذرخواهى تنها در دنیا كارساز است و در قیامت هیچ كارایى ندارد. «فیومئذ لاینفع الّذین ظلموا معذرتهم» #قران_کریم #خادمان_امین 🇮🇷روابط عمومی پلیس تــــــبــــریــــــز🇮🇷 ✅https://eitaa.com/rtabriz

در محضر قرآن کریم: ✅ إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَ إِذَا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ ءَايَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِيمَاناً وَ عَلَى‏ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ‏ (انفال/۲) 🔹مؤمنان، تنها كسانى هستند كه هرگاه نام خدا برده شود، دلهایشان (از عظمت او) لرزان شود و هرگاه آیات خدا بر آنان تلاوت شود، ایمانشان را مى‌افزاید و تنها بر پروردگارشان توكّل مى‌كنند. 🔸خداوند در این آیه مى‌فرماید: «اذا ذُكِر اللّه وَجلَت قلوبهم»، یاد خداوند دلهاى مؤمنان را مضطرب مى‌كند، ولى در جاى دیگر مى‌فرماید: «ألا بذكر اللّه تَطمئنّ القلوب» (رعد/۲۸)، با یاد خداوند دل‌ها آرام مى‌گیرد. این دو آیه با هم منافاتى ندارد، زیرا در یک جا ترس از عظمت خداوند است و در جاى دیگر اطمینان به خداوند است. 🔸چنان‌كه در آیه‌اى دیگر مى‌خوانیم: «اللّه نَزّل احسن الحدیث كتاباً متشابهاً تَقشَعِرّ منه جلود الّذین یَخشون ربّهم ثمّ تلین جلودهم و قلوبهم الى ذكر اللّه» (زمر/۲۳)؛ كسانى كه از خداوند خشیت دارند با خواندن و شنیدن قرآن پوست بدنشان مى‌لرزد و پس از مدّتى آرام شده و دل‌هایشان نرم مى‌شود. آرى، یاد قهر و عقاب الهى، دل مؤمن را مى‌لرزاند و با یاد لطف و مهر الهى، دلش آرام مى‌گیرد. 🔸«وَجل»، به حالت اضطراب و خوف و ترس انسان گفته مى‌شود كه گاهى به خاطر درک مسئولیّت‌ها و احتمال عدم انجام وظایف است و گاهى به خاطر درک عظمت مقام و هیبت الهى است. لذا در قرآن مى‌خوانیم: «انّما یَخشَى اللّه من عباده العلماء» (فاطر/۲۸)؛ تنها بندگان عالم و آگاه، از خداوند خشیت دارند. ❇️ از پيام‌های آیه ▫️آنكه با شنیدن نداى اذان و آیات الهى بى‌تفاوت باشد، باید در كمال ایمان خود شک كند. «انّما المؤمنون اذا ذُكر اللّه وَجِلَت» ▫️ذكر نام خدا از سوى هركس باشد، در مؤمن اثر مى‌گذارد. «اذا ذُكر اللّه وَجِلَت» ▫️ایمان، با عشق و خشیت درونى همراه است. «المؤمنون... وَجِلت قلوبهم» ▫️ایمان، مراتب و درجاتى دارد و قابل كاهش و افزایش است. «زادتهم ایماناً» ▫️ترسى كه ریشه در جهل داشته باشد بد است، ولى ترسى كه از معرفت سرچشمه بگیرد، پسندیده است. «المؤمنون ... وجلت» ▫️هر آیه‌ى قرآن، حجّت و دلیل و نورى است كه مى‌تواند بر ایمان بیفزاید. «اذا تلیت... زادتهم ایماناً» ▫️مؤمن، میان بیم و امید است. «المؤمنون، وجلت قلوبهم، یتوكّلون» ▫️كسى كه تنها خداوند را ربّ خود مى‌داند، تنها به او توكّل مى‌كند. «على ربّهم یتوكّلون» ▫️نشانه‌ى ایمان آن است كه ابتدا دل مؤمن با یاد خدا خشیت پیدا مى‌كند، «وَجِلَت قلوبُهم»، سپس با تلاوت و یادآورى آیات الهى، بر ایمانش افزوده مى‌شود، «زادتهم ایماناً» و توكّل بر خدا نموده‌اند، «یتوكّلون» #قران_کریم #خادمان_امین 🇮🇷روابط عمومی پلیس تــــــبــــریــــــز🇮🇷 ✅https://eitaa.com/rtabriz

در محضر قرآن کریم ✅ وَ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِآيِاتِ اللَّهِ وَ لِقَآئِهِ أُوْلَئِكَ يَئِسُواْ مِن رَّحْمَتِى وَ أُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ. فَمَا كَانَ جَوابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُواْ اقْتُلُوهُ أَوْ حَرِّقُوهُ فَأَنجَاهُ اللَّهُ مِنَ النَّارِ إِنَّ فِى ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (۲۳_۲۴) 🔹و كسانى كه به آیات خداوند و لقاى او كفر ورزیدند، آنان از رحمت من مأیوس هستند و آنانند كه برایشان عذابى دردناک خواهد بود. پس پاسخ قوم او (ابراهیم) جز این نبود كه گفتند: او را بكشید یا بسوزانید. ولى خداوند او را از آتش نجات داد. همانا در این (نجات‌بخشى الهى) براى گروهى كه ایمان مى‌آورند، نشانه‌هایى (از قدرت خداوند) است. 🔸مقصود از آیات خدا در این آیه، می‌تواند هم نشانه‌های خدا در نظام تکوینی باشد و هم در نظام تشریعی. انکار توحید، نبوت و معاد، عامل یأس و ناامیدی از رحمت الهی است و کافران نباید هیچ امیدی به رحمت خدا در رستاخیز داشته باشند، بلکه عذاب دردناک در انتظار آنهاست. با این‌که ابراهیم(ع) استدلال‌های متعددی برای اثبات توحید و نفی شرک آورد، مشرکان پاسخ منطقی برای او نیاوردند لذا براى مبارزه با آئین حقّ ابراهیمى، تصمیم گرفتند او را به قتل برسانند، لذا با تهیه‌ى آتش وسیعى و پرتاب نمودن حضرت ابراهیم(ع) در آن، قصد خود را عملى كردند؛ امّا خداوند با گلستان نمودن آن آتش، حضرت را نجات داد: «فأنجاه اللّه من النار». ماجرای در آتش انداختن ابراهیم(ع) و سرد شدن آتش به فرمان خدا و نجات آن حضرت در آیات ۶۸ تا ۷۱ سوره انبیاء بیان شده است. ❇️ از پيام‌های آیات ▫️تنها گروهى كه از رحمت گسترده‌ى الهى مأیوس و محرومند، كفّار هستند. «و الّذین كفروا... اولئک یئسُوا» و در آیه ۸۷ سوره یوسف(ع) مى‌خوانیم: «انّه لا ییأسُ من روح اللَّه الّا القوم الكافرون» ▫️كافران، منطق ندارند، منطق آنان، اعدام و شكنجه است. «اُقتلوهُ او حرّقوه» ▫️كفّار، ممكن است اختلاف روش داشته باشند، ولى در هدف اختلافى ندارند. «اُقتلوهُ او حرّقوه» ▫️پیامبران تحت حمایت الهى قرار دارند. «فأنجاه اللّه من النار» ▫️اراده‌ى خداوند، بر همه‌ى اراده‌ها، ابزارها و اسباب و قوانین جهان غالب است. «اُقتلوه او حَرّقوه فأنجاه اللَّه من النار» ▫️پیروزى یک مؤمن بر تمام كفّار، خنثى‌شدن سخت‌ترین توطئه‌ها و گلستان شدن آتش؛ هر كدام یک آیت و نشانه از آیات الهى است. «انّ فى ذلک لآیاتٍ» ▫️عبرت از تاریخ، به فطرتى سالم و روحى پاک نیازمند است. «لآیات لقوم یؤمنون» آرى، ایمان در بصیرت و روشن‌بینى انسان، تأثیرگذار است. #قران_کریم #خادمان_امین 🇮🇷روابط عمومی پلیس تــــــبــــریــــــز🇮🇷 ✅https://eitaa.com/rtabriz

تیزر برگزاری آزمون حفظ قرآن کریم فرماندهی انتظامی استان آذربایجان شرقی #قرآن_کریم #خادمان_امین 🇮🇷روابط عمومی پلیس تــــــبــــریــــــز🇮🇷 ✅https://eitaa.com/rtabriz

در محضر قرآن کریم: ✅ وَ إِذَا مَآ أُنْزِلَتْ سُورَةٌ فَمِنْهُم مَّن يَقُولُ أَيُّكُمْ زَادَتْهُ هَذِهِ إِيماَناً فَأَمَّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ فَزَادَتْهُمْ إِيمَاناً وَ هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ‏. وَ أَمَّا الَّذِينَ فِى قُلُوبِهِمْ مَّرَضٌ فَزَادَتْهُمْ رِجْساً إِلَى‏ رِجْسِهِمْ وَ مَاتُواْ وَ هُمْ كَافِرُونَ‏ (توبه/۱۲۴-۱۲۵) 🔹و هرگاه سوره‌اى نازل شود، برخى از منافقان گویند: این سوره، ایمان كدام یک از شما را افزود؟! امّا آنان كه ایمان آورده‌اند، (آیات قرآن) بر ایمانشان بیافزاید و آنان بشارت مى‌گیرند. و امّا آنان كه در دلهایشان بیمارى است، (آیات قرآن) پلیدى بر پلیدى آنان افزاید و در حال كفر بمیرند. 🔸منافقان کفرپیشه می‌خواستند با سخنان خود بگویند که قرآن محتوای چشمگیری ندارد لذا به آیات الهی بی‌اعتنایی می‌کردند. این آیات مردم را به دو گروه تقسیم می‌کند: گروه نخست کسانی هستند که دل‌های آماده و مستعد دارند و از هر سوره قرآن درسی تازه می‌آموزند و بر ایمان آنان افزوده می‌شود. و گروه دوم بیماردلانی هستند که قرآن بر آنان تأثیر مثبتی ندارد و در ادامه به سرنوشت آنان اشاره می‌شود. 🔸 اگر لاشه‌ى مرده‌اى در استخر بیفتد، هرچه باران بیشتر بر آن ببارد، بدبوتر مى‌شود. این بوى بد به خاطر باران نیست، بلكه به خاطر آن مردار است. روحِ لجاجت و تكبّر در انسان، سبب مى‌شود كه با نزول آیات قرآن، بیماردلان، متكبّرتر شوند و لجاجت، تعصّب و عناد بیشترى از خود نشان دهند. باران که در لطافت طبعش ملال نیست در باغ، لاله روید و در شوره‌زار، خس ❇️ از پيام‌های آیات ▫️استهزا و موضع‌گیرى منفى به هنگام نزول قرآن، نشانه‌ى نفاق است. «اُنزلت سورة... یقول ایّكم زادته...» ▫️منافقان با سؤال‌هاى خود، روحیّه‌ى منفى خود را به دیگران انتقال مى‌دهند. «یقول ایّكم زادته هذه ایمانا ً...» ▫️مؤمنان براى پاسخگویى به سؤالات و شبهاتِ منافقان، باید آمادگى داشته باشند. «ایّكم زادته هذه ایماناً ...» ▫️ایمان، مراتبى دارد و قابل كم و زیاد شدن است، همان‌گونه كه نفاق، قابل توسعه و افزایش است. «فزادتهم ایماناً» ▫️قرآن، وسیله‌ى خوبى براى شناختِ مؤمن از منافق است.«فامّا الذین امنوا فزادتهم ایماناً» ▫️احساس شادى و نشاط روحى پس از شنیدن آیات قرآن، نشانه‌ى تكامل و رشد ایمان است. «فزادتهم ایماناً و هم یستبشرون» ▫️قرآن، مایه‌ى بشارت و مژده به اهل ایمان است.«و هم یستبشرون» ▫️بیمارى‌هاى روحى، مثل بیمارى‌هاى جسمى است، اگر به فكر چاره نباشیم، گسترش یافته، انسان را نابود مى‌كند.«فزادتهم رجساً الى رجسهم» ▫️كفر، حق‌پوشى و ناسپاسى، بیمارى خطرناکِ روح و دل انسان‌هاست. «فى قلوبهم مرض... كافرون» ▫️منافق، بدعاقبت است. «ماتوا و هم كافرون» #قران_کریم #خادمان_امین 🇮🇷روابط عمومی پلیس تــــــبــــریــــــز🇮🇷 ✅https://eitaa.com/rtabriz

در محضر قرآن کریم: ✅ سَلَامٌ عَلَيْكُم بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ (رعد/۲۴) 🔹(فرشتگان هنگام دیدارِ بهشتیان به آنان مى‌گویند:) بخاطر صبر و استقامتى كه كردید، بر شما درود باد. پس چه نیكوست سراى آخرت. 🔸یكى از امتیازات بى‌نظیر قرآن، بیان پرمحتواترین مطالب، در قالب ساده‌ترین و مختصرترین كلمات است. از جمله همین عبارت «سلام علیكم» كه جمله‌اى بسیار كوتاه و آسان، امّا پرمحتوا و رساست و سابقه‌ى آن به انبیاى گذشته همچون ابراهیم، نوح و آدم علیهم السلام مى‌رسد: « سلام على نوح فى العالمین » (صافات/۷۹)، « سلام على موسى و هارون » (صافات/۱۲۰) 🔸سلام، یكى از نام‌هاى خداوند، تهنیت خداوند بر پیامبران، تبریک الهى بر بهشتیان، زمزمه فرشتگان، كلام بین المللى تمام مسلمانان، شعار بهشتیان در این جهان و آن جهان، ذكر خالق و مخلوق، نداى وقت ورود و خروج، آغاز هر كلام در نامه و بیان است كه هم بر مرده و زنده و هم بر بزرگ و كوچک گفته مى‌شود و پاسخ آن در هر حال، واجب است. 🔸پیامِ سلام، احترام، تبریک، دعا، امان و تهنیت از سوى خداوند است: «سلام قولا من ربّ رحیم»(یس/۵۸) وقتى ما در پایان هر نماز مى‌گوییم: «السّلام علینا و على عباداللَّه الصّالحین»، با این سلام تمام مرزهاى نژادى و امتیازات پوچ سنّ، جنسیّت، مال، مقام، زبان و زمان را در طول تاریخ در هم مى‌شكنیم و با همه بندگان صالح خدا ارتباط برقرار مى‌كنیم و بر آنها درود مى‌فرستیم. 🔸در روایات آمده: گروهى از مردم قبل از رسیدگى به حساب، به بهشت مى‌روند، وقتى فرشتگان علت را سؤال مى‌كنند، جواب مى‌شنوند كه ما در دنیا بر اطاعت خداوند و بر مشكلات و مصایب صبر مى‌كردیم و اهل شكیبایى بودیم. فرشتگان با شنیدن جواب، از آنان با «سلام علیكم ...» استقبال مى‌كنند.(تفسیر قرطبی). امام صادق علیه السلام فرمودند: ما اهل صبر هستیم، امّا شیعیان ما از ما صبورتر مى‌باشند. زیرا صبر ما بر چیزى است كه مى‌دانیم، ولى آنان بر چیزى صبر مى‌كنند كه نمى‌دانند.(تفسیر صافی) ❇️ از پيام‌های آیه ▫️سرچشمه همه كمالات صبر است. «بما صبرتم» صبر در پایان هشت نشانه و كمال براى اولوا الالباب بیان شده و فرشتگان نیز اساس درود خود را صبر مؤمنین مى‌دانند. ▫️سلام كردن به هنگام ورود، شیوه‌ى فرشتگان است. «یدخلون علیهم، سلام علیكم» ▫️بهشت، «دارالسلام» است. چون فرشته‌ها از هر سو بر بهشتیان سلام مى‌كنند. « من كل باب سلام علیكم » ▫️به كسانى كه پایدارى و پشتكار دارند، احترام بگذاریم. «سلام علیكم بما صبرتم» ▫️در نظام الهى حتى به‌كار بردن كلمات و درود و تبریک نیز بر اساس یک مبنا و حكمت (ایمان و عمل) است نه تملق و گزافه. «سلام علیكم بما صبرتم» #قران_کریم #خادمان_امین 🇮🇷روابط عمومی پلیس تــــــبــــریــــــز🇮🇷 ✅https://eitaa.com/rtabriz