مامانم: اصلا برات مهم نیست شلوارت اون پایین افتاده. من: گرممه. من وقتی گرمم باشه هیچی برام مهم نیست.

اندازه سن نوح خستم.

داشت نگاهم میکرد که گردنبند اول اسمت از زیر روسریم برق زد. توجهش بهش جلب شد. دستشو اورد جلو تا لمسش کنه. غم عالم ریخت تو دلم. خاطراتم اومد جلوی چشمام. وقتی گردنبندو لمس کرد؛ بی اختیار به مامانم نگاه کردم داشت نگاهم میکرد. لبخند به لب داشت اما میدیدم که تَهِ چشماش غمگینه. نگرانِ من بود. اینکه دوباره نرم و توی گذشته زندگی کنم.. به سختی یه لبخند زدم تا به بقیه نشون ندم دوباره ذهنم درگیرش شده. دوباره لبخنداش؛چشماش؛خنده هاش؛صداش مثل یه فیلم ده ثانیه ای از جلوی چشمام گذشتن و منو غرقِ خاطراتش کردن!. تو.. بزرگ ترین غَمِ زندگی منی که هیچوقت نمیتونم فراموشش کنم.

- I wish I could stop writing about you but my words seem to sing their own tune..

- I don't know why you treat me so bad . I wanna know can you'll tell me i love to stay ..

-

از قدرنشناس بودن آدما اذیت میشم.

چت کردن باهات اعصاب فولادی میخواد که حس میکنم ندارمش.

یکی از فوبیاهام اینه که اطرافیانم باهام صادق نباشن. جوری پیشم رفتار کنن که نمیخوان باشن یا نیستن. حرفی بزنن که نمیخوان بگن. باعث بشم اونا نتونن پیشم خود واقعیشون باشن و از اینکه همچین وایبی بهشون بدم متنفرم. متنفرم از اینکه حس کنم اضافی ام!

شما نمیدونید ولی بعضی از حرفاتون میتونه منو تا چند ساعت درگیر بولیمیا کنه تا بتونم هر جوری شده حواسمو پرت کنم و به چیزی فکر نکنم.