کاش بعضی از اتفاقایی که برای آدم میوفتاد،یه کابوس بد بود که تو میدونستی قراره از خواب بلند شی و هیچ چیزی واقعیت نداره.

از خودم متنفرم اینکه دلمو برای بی لیاقت ترین آدما سوزوندم و بهشون اهمیت دادم..

کاش هیچوقت آدم دلرحمی نبودم و برای کسی که خودشو به مظلومیت زده،دلم نمیسوخت

یه اعترافیو میخوام بکنم اونم اینه که من بعضی از واکنشامو تو چت نه با نوشتن و نه با گیف و استیکر میتونم نشون بدم بیشتر لفظی و زبان بدنه،خواستم بگم تا حالا ممکنه هزار بار با دیدن پیاماتون بهتون فوش داده باشم و شما متوجه نشده باشین خلاصه حلال کنید رفتار کاملاً ناخودآگاهیه.

حس میکنم اگر پسر بودم خیلی کارای هیجان انگیز تری وجود داشت که میتونستم انجام بدم.

[من حسینی شده ام از بس پدرم گفت حـسیـن]

#دیالوگ ..

آقای امام حسین میشه این استرسی که به جونم افتاده رو از بین ببری؟نمیخوام و نمیتونم فکر کنم که امسال اربعین نبینمت..

این روزا به‌قدری سرم شلوغه که واقعا دلم میخواد چند روز بی ‌دغدغه رو هم تجربه کنم نه درسی نه کلاسی نه کاری نه وظیفه ای مثل یه دختر بچه کوچیک که کاری جز بازی کردن خوردن و خوابیدن و گریه کردن بلد نیست نه مسئولیتی داره و نه نگرانی ای. کسی ازش توقعی نداره که درک کنه ، بفهمه و کاری انجام بده. هر موقع بخواد میخوابه بازی میکنه و کل زندگیش قشنگ تو دستای خودش کنترل میشه.. بزرگ شدن وحشتناکه.. وحشتناک تر از اون اینه که هیچ چیزیش اصلا دست خودت نیست.

کاش باهام راه بیای و انقدر مورد عنایت قرارم ندی.