-

من واقعاً همیشه و همواره نسبت به همه چیز شک دارم و فقط زمانی میتونم نسبت به یک موضوع اعتماد و یقین داشته باشم که عامل یا محرک خاصی بیاد دستامو بگیره و بگه اونجوری که فکر میکنم نیست.

ولی باز با تمام این شرایط، تضمین نمیکنم که صد درصد بتونم اعتماد کنم*

🛶

یه وقت هایی هست که نمیتونم اون برنامه ای که توی ذهنم برای روزم ریختم رو رعایت کنم و گاهی ممکنه روز های متوالی این اتفاق بیوفته و بخاطرش خیلی خودم رو سرزنش میکنم؛ ولی آیا کسی وجود داره که بهم بگه واقعا اشکالی نداره و نباید روزهام رو به کامم تلخ کنم؟!

شایدم واقعاً اشکال داره. به جایی رسیدم که نمیتونم بفهمم دارم به خودم سخت میگیرم یا راحت.

وضعیت:

من: عه مامان غرفه ماهی. ببین چه بوی ماهی ای میاد. مامانم که جلوی بینیشو گرفته: من: این بو قشنگ بوی زندگیه؛ مگه نه؟ مامانم: آره مخصوصا زندگی تو. من: - دیالوگِ برترِ امروز‌

اینو درک نمیکنم که بعضی جاها خودتو میزنی به نفهمی یا واقعاً نمیفهمی که چه حرفی باید بزنی.