امکان نداره منو نصف شب از خواب قشنگم بیدار کنی و باهات خوب برخورد کنم،حتی شما دوستِ عزیز!
شمام هر وقت پاتون خواب میره از قصد فشارش میدین که بیشتر تیر بکشه یا فقط منم که مرض دارم؟!
گفت : موهاتو کوتاه نکن من پشیمون شدم توهم پشیمون میشی . حیفه این همه سال بهشون رسیدی و بخوای از ریشه قطعشون کنی.
گفتم : من ترجیح میدم بزنم و پشیمون شم،سرم به سنگ بخوره تا نزنم و همیشه حسرتش به دلم بمونه!
کلی چیزای خارق العاده دور و برمون وجود دارن که ما بهشون توجه نمیکنیم
چرا؟چون همیشه جلو چشممون بوده!برای همینه که تکراری شده
مثلا اکسیژن؛
حواست نیست که اگر نباشه نفس کشیدنی هم وجود نداره. تا وقتی کمبودشو احساس نکنی نمیفهمی که چقدر تو زندگیت اهمیت داره.
آدم هام مثل اکسیژن میمونن..
یه اکسیژنیو کنارت داری که یه آدمی که سرطان ریه داره آرزو میکنه اونو داشته باشه و حتی قدرش هم بدونه! غافل از اینکه نه تنها تو قدر اونو نمیدونی بلکه از اهمیتی هم که تو زندگیت داره بی توجهی.چی میشه که به خودت بیای؟ تا وقتی که از دستش بدی!
به خودت میای میبینی توهم سرطان ریه گرفتی. ولی اکسیژنی که از این درد نجاتت میده رو دیگه کنارت نداری..