🛶

فکر کن خسته و کلافه گوشی دستته که یهو نوتیفشو میبینی. میری تو پیویش و میبینی با موهای ژولیده و بهم ریخته که با گیره بسته به سرش، جلوی آینه برات عکس فرستاده. یه اخم ریز بین ابروهاشه، لب هاشو غنچه کرده و با یه بک گراند شلوغ از لباساش تو یه کپشن نوشته: دارم دیوونه میشم. اینطوری که تو منو بیشتر دیوونه میکنی دختر:))

- come closer...

این روزا دوباره رفتم تو اون خلسه ای که مثل کابوس میمونه برام. من به هیچ آدمی احتیاج ندارم؛ تنها چیزی که میخوام اینه که خودمو بفهمم. دلم میخواد اون ساحلِ درونم پیدا کنم و از غاری که توش خودشو دفن کرده بکشم بیرون و بگم لطفاً باهام حرف بزن. انقدر نیستی که دیگه خودمو نمیشناسم. بهم بگو چی میخوای ازم. بگو کدوم کار درسته و کدوم غلط؛ هیچ چیز اندازه تو برام هم نیست. تو تنها کسی هستی که قهر کنی، دعوا کنی، ناراحت باشی از دستم هر بار و هربار من میام دنبالت و بهت میگم که برگردی. آدم که نمیتونه با خودش غریبه باشه؛هووم؟! تو تنها راهِ نجاتِ من از این خلسه ای هستی که توش گرفتار شدم. از هر کسی که میخوای متنفر باشی، باش؛ ولی حق نداری منو تنها بذاری. نکن. نذار با عروسک های بدون تحرک اتاقم یکی بشم. فرار نکن و به خودم برگرد. من برای ادامه دادن بهت احتیاج دارم. بیا و بگو باید با این زندگیم چیکار کنم. بیا و تنهام نذار‌. بیا و از آغوشم جدا نشو که دیگه نمیتونم بدونت ادامه بدم...

خوشحالم که دارمش.

🛶

"

- با تمام ناامیدی اش هنوز ادامه میداد‌ -

گشنمه.

🛶

گاهی وقت ها بدون اینکه حواسم باشه به چهره یه نفر خیره میشم و توی تجزیه و تحلیل هام، از برخوردی که اون شخص باهام داشته فرو میرم؛ غافل از اینکه نگاه های خیره‌ام، اون رو متوجه من کرده و نفهمیدم که باز دارم عجیب رفتار میکنم.