با یه عکس که آدم به گریه نمی‌افته. یه عکس:

🛶

🛶

بگید شماهم یه "who am I" مودی دارید که درست وسط رندوم‌ ترین کاراتون‌ یهو ظاهر میشه و شمارو تا ساعت ها درگیرِ بحران معنا میکنه...

باید تمرکزم فقط روی اون باشه، یا برای اطمینان گزینه دیگه ای هم داشته باشم؟!

وقتی تنها، لبه جدول خیابون میشینی و منتظر‌ میمونی تا بیان دنبالت دقیقا بهترین موقعیت برای حجومِ افکارِ ته مغزته، جوری که درگیر هدف زندگی میشی و با خودت میگی واقعا این چه غلطیه‌ که دارم میکنم؟!

-

🛶

یه Love language ای که داشتم فرستادنِ موزیک برای فردِ موردِ علاقم بود؛ جوری که ساعت ها زمان میذاشتم به اسم و لیریک آهنگ دقت میکردم تا دقیقا منظورمو برسونه چون من حرف هام رو از طریق موسیقی‌ بیان میکردم ولی حتی دیگه‌ حالِ اینم ندارم. فقط مونده یه physical contact که اونم تاحالا آنلاک نکردم چون هیچوقت جرعتش‌ رو نداشتم. اهل ابراز علاقه‌ کلامی هم نیستم و با این اوضاع اگر از کسی خوشم بیاد هیچ‌ جوره متوجه احساساتم نمیشه مگر اینکه به چشم هام نگاه کنه‌.

چشم هام همیشه احساساتمو‌ لو میدن.