یه Love language ای که داشتم فرستادنِ موزیک برای فردِ موردِ علاقم بود؛ جوری که ساعت ها زمان میذاشتم به اسم و لیریک آهنگ دقت میکردم تا دقیقا منظورمو برسونه چون من حرف هام رو از طریق موسیقی بیان میکردم ولی حتی دیگه حالِ اینم ندارم. فقط مونده یه physical contact که اونم تاحالا آنلاک نکردم چون هیچوقت جرعتش رو نداشتم. اهل ابراز علاقه کلامی هم نیستم و با این اوضاع اگر از کسی خوشم بیاد هیچ جوره متوجه احساساتم نمیشه مگر اینکه به چشم هام نگاه کنه.
بین پیوی هام یه پیوی هاییو میتونی پیدا کنی که سین کردم و یادم رفته جواب بدم و یهو وسط رندوم ترین کارهای روزانم یادم میوفته جواب فلانی رو سه روزه ندادم.