انقدر ریکشن های آدم ها در مواجه شدن با من ضد و نقیضه که واقعاً از تهِ دلم، دلم میخواد خودم رو از بیرون ببینم تا بفهمم پیشِ چشمِ بقیه چجور آدمی ام..

- از امروز و پریروز.

🛶

وای که این واژه ها لالند‌ پیشِ تو!

قَد نَرى تَقَلُّب وَجهَك في السماء و من تورو می بینم وقتی که از شدت ناراحتی به آسمون نگاه می کنی! - بقره، آیه ۱۴۴

بدم میاد وقتی دارم باهات حرف میزنم به چشم هام نگاه نمیکنی.

اون وقتی که بهم ثابت میشه حس شیشمم اشتباه نمیکرد>>>>>>

-

فکر میکردم دارم محافظت میکنم، ولی جز ظلم کردن در حقِ روحم کار دیگه ای نتونستم براش انجام بدم.

🛶

اون زمانی که میخواستم بنویسم اما لال شده بودم یه درد بود؛ الان که تا گلو کلمات بالا اومدن و دارم جلوی خودم رو میگیرم، یه دردِ دیگه. هیچوقت به خودم لطف نکردم. هیچوقت اونجوری که لایق عشق ورزیدن به خودم بودم، این کار رو انجام ندادم. از خودم شرمندم، که نمیتونم خودِ خوبی برای خودم باشم.