خوشم میاد هر چند وقت یک بار یکی ریلزی که تو اینستا لایک کردم رو برام میفرسته و میگه این دیگه چه کوفتیه که لایکش کردی:)))
از لحاظِ روحی نیاز دارم یکی منو ببره صفایه برام از اون گاریچی هاشون لبو بخره و تو اون سرمای سگ سوز بشینیم گوشه خیابون و همونجور که رفتن آدم هارو نگاه میکنیم، تو سکوت لبو بخوریم.
من شاید تو اینستا ریلزهای مربوط به آپولو و هادس رو لایک کنم و از شخصیت مستقل و قویشون بین همه تعریف کنم، اما خودمم میدونم من به یه آدمی مثلِ آرس، که نه به اندازه اون احساسی، ولی دیوونه و پایه نیاز دارم که زندگی رو بشه کنارش قابل تحمل تر کرد.
وقت هایی که عقلمو میدم دستِ ثنا، خیالم راحت تر از وقت هاییه که دستِ خودمه.