- غروبِ امروز -

چرا اینکه دلیل خوشحالیم محدود به وجود داشتن یه آدم(خاص) توی زندگیم باشه رو نشونه ضعف میدونم؟!

انگار نمیخوام چیزی که خوشحالم میکنه رو به وجود آدما، توی زندگیم محدود کنم. میدونم غلطه، میدونم بودنشون باارزش و نیازه‌ ولی یه صدایی تو ناخودآگاهم‌ میگه‌: نباید دل ببندی به چیزایی که میدونی تو زندگیت همیشگی نیستن‌. هیچ چیز تو زندگی همیشگی نیست؛ پس چجوری از چیزی لذت ببرم که بدونم تهش قرار نیست بعداً زهرمارم‌ کنه؟!

کاش معلم انشای‌ بچه ها بودم.

هیچ حسی دردناک تر از این نیست که احساس کنی جایی هستی که متعلق بهش نیستی و مایل ها از اونجایی که باید باشی فاصله داری...

خفه نکن کلماتو، وقتی تو اوجِ فورانن‌.

چمدون بستن>>>>>>

یکی از سخت ترین کارهایی که تو زندگیم کردم این بود که خودمو متقاعد کنم حقیقت رو نفهمم در صورتی که کنجکاویم این اجازه رو بهم نمی‌داد.

خواب دیدم پیام داده. از خواب پریدم گوشیمو چک کردم، پیام داده بود:)

کاش همیشه من اون تکیه گاهی باشم که تو بهش پناه میبری...

نیشابور؛