🌀تدریس مثنوی توسط آیه الله سید محمد تقی خوانساری 🔹پدرم آیة الله سید محمد باقر سلطانی بروجردی تعریف کردند: ما یک درسی گذاشتیم در فلسفه و عرفان با آیةالله العظمی آقا سید محمدتقی خوانساری یک ساعت مانده به اذان صبح، به این جهت که این درس در حوزه مذموم بود. 🔸دو نفر بودیم که می رفتیم منزل آقای خوانساری در طبقه بالا و ایشان را برای ما شرح می کردند. 🔹ظاهراً این مسئله موجب جلب توجه یکی دو نفر از افراد فضول شده بود. در یکی از ‏همین شب ها که مشغول گفتگو بودیم و دیوان هم باز بود، یک شخصی یاالله یاالله گویان از پله ها آمد بالا و وارد اتاق شد. 🔸از صدای یاالله، یاالله او در راهرو و پله ها او را شناختیم. او آقای صاحب الدّاری، متولی مدرسه و کتابخانه فیضیه بود و از مخالفین علوم فلسفه در حوزه. 🔹آقای خوانساری با شنیدن صدای او کتاب را بستند و عبایشان را کشیدند روی کتاب و ما هم کتاب را بستیم. من احساس کردم اگر این شخص بگوید که خوب بحث را ادامه بدهید آقای خوانساری شاید در محذور قرار بگیرد، لذا بلافاصله گفتم اجازه بدهید در مورد تقریرات یک فرصت دیگری صحبت بکنیم و بلند شدیم. 🔹پس از آن تا مدتی آن جلسه درس تعطیل شد.‏ ✍خاطرات دکتر صادق طباطبائی ج 1 ص 15 👈👈کانال فلسفه و عرفان👇 ‌ ‌ ‌ ‌https://eitaa.com/AGLOESHG