🔷وظایف منتظران🔷 🔸🔸‌والاترین تقدیر» همراهی با امام زمان در زمان غیبت است🔶🔶 🔵بهترین و والاترین تقدیر برای ما در زمان غیبت، نزدیک شدن به آقا امام زمان، دوستی با ایشان و بودن در چادر حضرت و محشور شدن با ایشان و زندگی با او در نظام جاودانه است. 🔵خودِ حضرت در زیارت رجبیه فرمودند: «از خدا بخواهید که با من باشید و در عیش و نوش تان هم با من شریک باشید». 🔵 این که می فرمایند در عیش و نوش‌هایتان هم پیش من باشید، خیلی مهم است. مفهوم این فرمایش حضرت را فقط کسی درک می کند که به «خودشناسی» رسیده باشد. 🔵امام علی علیه‌السلام فرمود:«من اعطی الدعا فقد اعطی الاجابه= اگر به کسی اجازه ی دعا بدهند، اجابت را هم داده اند». پس از صمیم قلب دعا کنیم که خداوند ما را از اعوان و انصار امام زمان به معنای واقعی قرار دهد. 🔵امام علی علیه‌السلام فرمود:«هر کس منتظر حقیقی امام زمان باشد، با من و هم ‌درجه من خواهد بود» و این چیز کمی نیست و برای همه‌ی ما امکان‌پذیر است، یعنی هر کدام از ما می‌توانیم خود را به مقام منتظر برسانیم. 🔵این که فرمودند منتظران امام زمان (علیه‌السلام) مقام‌شان از شهدای زمان پیغمبر بالاتر است و اگر کسی منتظر بود، حتی اگر در رختخواب و با بیماری بمیرد، «کمن کان فی فسطاط المهدی= مثل این است که در چادر امام زمان بوده و به شهادت رسیده است»، به خاطر این است که اینها ندیده عاشق امام زمان هستند و ندیده به خدمتش می شتابند و تلاش می کنند تا فاصله‌شان را با حضرت کم کنند. و گرنه امام زمان که ظهور کرد، دیگر هنری نیست که یک نفر متحول شود و زندگی اش عوض بشود. 🔵زمانی شخصیتی مثل سیدالشهدا علیه‌السلام در جامعه حضور داشت و از مدینه که حرکت کرد تا کربلا، همه ی مردم را به مقام خودش دعوت کرد. خیلی‌ها آمدند، اما در کربلا او رها کردند و شل شدند و دنبال زندگی و دنیای یشان رفتند. از طرف دیگر رویش هایی ایجاد شد، شب عاشورا حر برگشت و به حضرت ملحق شد. «زهیر» و «بریر» و ... آمدند. روز عاشورا هم در بعضی از اسناد حدوداً ۳۰ نفر ذکر کرده اند تا لحظه‌ی آخری که امام حسین گفت: «هل من ناصر ینصرنی»، یک یک آمدند و به حضرت ملحق شدند و به مقام حضرت رسیدند و هم‌درجه‌ی حضرت شهید شدند. ✍استاد شجاعی