نهج البلاغه حکمت 53 - سخاوت واقعى وَ قَالَ عليه‌السلام اَلسَّخَاءُ مَا كَانَ اِبْتِدَاءً فَأَمَّا مَا كَانَ عَنْ مَسْأَلَةٍ فَحَيَاءٌ وَ تَذَمُّمٌ و درود خدا بر او، فرمود: سخاوت آن است كه تو آغاز كنى، زيرا آنچه با درخواست داده مى‌شود يا از روى شرم و يا از بيم شنيدن سخن ناپسند است. امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به نكتۀ دقيق و آموزنده‌اى اشاره كرده، مى‌فرمايد: «سخاوت آن است كه ابتدايى (و بدون درخواست) باشد؛ اما آنچه در برابر تقاضا داده مى‌شود يا از روى حياست و يا براى فرار از مذمّت»؛ (السَّخَاءُ‌ مَا كَانَ‌ ابْتِدَاءً‌، فَأَمَّا مَا كَانَ‌ عَنْ‌ مَسْأَلَةٍ‌ فَحَيَاءٌ‌ وَ تَذَمُّمٌ‌) @mashgeshgh