✡ ریشه یهودی مسأله خلق قرآن و برخورد امام هادی علیه‌السلام (4) 1⃣ مواجهه‌ی امام هادی (ع) با در نظر گرفتن شرایط ویژه‌ی زمان آن حضرت، حساب‌شده و هوشمندانه است که نه‌تنها نظر صحیح و درست را بیان داشته‌اند، بلکه جامعه‌ی را از خطر مهلکی حفظ کردند. ایشان بحث حدوث و قِدَم قرآن را جدالی بیهوده و انحرافی می‌دانستند و اصحاب را از پرداختن به این‌گونه مباحث منع می‌کردند. 2⃣ امام (ع) ورود به این مناقشه را ای می‌دانستند که نتیجه‌اش چیزی جز هلاکت و سیه‌روزی نیست. اما از آن‌رو که باید باورهای ناصحیح و عقاید انحرافی را به مردم معرفی می‌کردند، در قالبی بسیار ظریف، به ردّ عقیده‌ی قدیم بودن قرآن پرداختند. 3⃣ سند این ادعا، روایتی است که شیخ صدوق، در دو کتاب خویش به نقل از امام هادی (ع) نقل کرده است. در این روایت امام (ع) خطاب به برخی از شیعیان چنین نوشتند: 📝 بسم اللّه الرحمن الرحیم. خداوند ما و شما را از وقوع در فتنه مصون نگه دارد که در این‌صورت بزرگ‌ترین نعمت را بر ما ارزانی داشته است و جز این، هلاکت و سیه‌روزی است. نظر ما این است که بحث و جدال درباره‌ی قرآن، بدعتی است که سؤال‌کننده و جواب‌دهنده در آن شریک‌اند؛ زیرا چیزی دست‌گیر پرسش‌کننده می‌شود که سزاوار او نیست و پاسخ‌دهنده نیز برای موضوعی که در توانش نیست بی‌جهت خود را به رنج و مشقت می‌افکند. خالق جز خدا نیست و به‌جز او همه آفریده‌اند و قرآن کلام خدا است و از پیش خود اسمی برای آن قرار مده که از گمراهان خواهی گشت. خداوند ما و شما را از آنانی قرار دهد که در نهان از خدای خود می‌ترسند و از روز جزا سخت هراسان‌اند. 4⃣ همان‌گونه که از متن کلام امام (ع) مشخص است، ایشان بدون این‌که به صفت مخلوق برای قرآن کریم تصریح کند، به‌صورتی بسیار زیبا اندیشه‌ی قدیم بودن قرآن را كه به آن معتقد بودند، رد می‌کند. در عین حال برخلاف نظر ، ایشان معتقد است که قرار دادن هر اسمی به جز کلام اللّه برای قرآن اعم از مخلوق و غیرمخلوق و… موجب گمراهی می‌گردد. 5⃣ و بدین‌گونه امام هادی (ع) ضمن حفظ جان شیعیان و بازداشتن آنان از افتادن در دام بحث‌های بی‌حاصل ، نقش خود را نیز به‌خوبی ایفا کردند. 🇮🇷 @AXNEVESHTESIYASI