🌹🍃 شهید حسین خمیسی فرزند بهمن در آبان ماه سال 1342 در شهر اهواز متولد شد. بارزترین خصوصیات حسین آرامش در رفتار و جدیت در پیگیری خواسته‌ها از کودکی به وضوح در وی مشاهده می‌شد. حسین در دوران کودکی و دبستان با تلاش زیاد به تحصیل اشتغال داشت. علاقه‌ی وافری به نظام و نظام‌گیری وی را مصمم کرد تا اولین سال تحصیل را در دبیرستان نظام تهران آغاز نماید. پس از چند ماه به علت شرایط حاکم بر جو دبیرستان خود را ترک کرد و سال اول دبیرستان را در شهر اهواز سپری نمود. 🌹🍃حسین به همراه جمعی از دیگر هم‌کلاسی‌های خود در جریان تظاهرات روزهای 19 و 20 بهمن ماه سال 57 و در جریان واقعه‌ی آتش زدن دبیرستان و کشته شدن محافظین دبیرستان نظام از دبیرستان خارج شده و به همراه مردم در تسخیر مراکز قدرت و پیروزی انقلاب نقش خویش را ادا نمود. 🌹🍃در سال 1358 با تماس با جریان‌های آزادی بخش افغانستان و در کمک به مبارزات مسلمانان افغانی تلاش بسیاری در جمع‌آوری کمک‌های نقدی به عمل آورد و این اقدامات رابطه وی را با آنان تقویت نمود. پس از چندی تصمیم گرفت به همراه رزمندگان افغانی جهت شرکت در عملیات رزمی‌ به افغانستان برود. مخالفت خانواده وی با این مسئله موجب نگرانی بیش از حد حسین شد. در میانه‌ی سال تحصیلی 58 و اوج‌گیری مسئله علاقه ایشان به عزیمت به افغانستان و تبعات مخالفت، مادر تصمیم گرفت حسین را برای دیدار امام خمینی(قدس سره شریف) به قم ببرد. 🌹🍃 پس از سفر و دیدار حضرت امام(قدس سره شریف) بود که آرامشی پر معنی بر چهره‌ی حسین مستولی شد. در تابستان سال 1359 پس از مراجعت از جهاد سازندگی ایلام مکرر اظهار داشت که به زودی جنگی را در پیش خواهیم داشت و این مسئله را به استناد رویت پرواز‌های تجسس هواپیماهای عراقی اظهار داشت. پیش‌بینی حسین درست از کار در آمد و جنگ آغاز شد و او مشتاقانه در این نبرد شرکت کرد. 🌹🍃 عاقبت در عملیات بزرگ ایران علیه نیروهای بعثی در روز‌های 16 و 17 دی ماه سال 59 پس از کسب پیروزی‌های بزرگ، به همراه جمع بزرگی از رزمندگان به فرماندهی حسین علم‌الهدی در حلقه‌ی محاصره دشمن قرار گرفتند و تا آخرین رمق جنگیدند و خاطره‌ی کربلای حسین(علیهم السلام) را تداعی کردند. مزار شهدای هویزه یادآور ایثار و مردانگی رزم آورانی چون حسین است. به دلیل سکونت خانواده حسین در شهر دلیجان مزار یادبودی برایش احداث شده است.