⭕️پیدا و پنهان صادق زیباکلام
🔻بخش دوم
💢تعلل يا خودداري طولاني مقامات ايراني از اعلام وضعيت دانشجوي ناپديدشده نهايتاً منجر به لبريز شدن كاسة صبر ناظران، ورود اتحادية دانشجويان برادفورد به صحنه و همچنين افشاگري روزنامه‌هاي محلي شمال بريتانيا دربارة سرنوشت زيباكلام شد. روز 25 آوريل، «روبن گلدبرگ» رئيس اتحاديه دانشجويان با ارسال تلگرافي خطاب به شاه كه نسخه‌اي از آن نيز براي هارولد ويلسون ارسال شد هشدار داد كه دستگيري بدون دليل اين دانشجو يك جرم سياسي است و از راه‌هاي مختلف توسط دانشجويان بريتانيايي نسبت به آن عكس‌العمل منفي نشان داده خواهد شد.
💢از سوي ديگر در همان روز، روزنامة محلي تلگراف اند آرگوس چاپ برادفورد در گزارشي تحت عنوان «دانشجو در زندان شكنجه» به بررسي وضعيت و سرنوشت زيباكلام پرداخت. در اين گزارش كه نوشتة «ایان هارگريوز» (خبرنگار محلي و جوان آن هنگام، سپس عضو تحريرية روزنامة فايننشال تايمز و استاد بعدی روزنامه‌نگاري و رسانه‌ها در دانشگاه كارديف در ولز) بود اعلام شد كه زيباكلام عضو انجمن اسلامي دانشگاه برادفورد بوده و توسط مأموران ساواك در بريتانيا به دليل توزيع مواد تبليغاتيِ گروه‌هاي مخالف رژيم ايران شناسايي شده بود. اين گزارش و گزارش‌هاي مشابه دربارة زيباكلام موجب شدند تا كريم‌پاشا بهادري، معاون وزير دربار ايران، به نيابت از سوي اميراسدالله علم، وزير دربار، با احضار سفير بريتانيا نسبت به مندرجات روزنامه‌هاي آن كشور دربارة ناپديد شدن و دستگيري اين دانشجوي ايراني دانشگاه برادفورد اعتراض كند.
💢نهايتاً در روز 5 مي 1975/ 15 ارديبهشت 1354، پيش از هشت ماه پس از ناپديد شدن دانشجوي ايراني، مسئولان امنيتي ايران به سفارت بريتانيا در تهران اطلاع دادند كه اين دانشجو در تاريخ 19 آگوست 1974/ 28 مرداد 1353 به هنگام بازگشت به تهران دستگير، در دادگاه نظامي «به اتهام فعاليت‌هاي خرابكارانه عليه رژيم ايران از جمله توزيع مواد تبليغاتي مربوط به سازمان شناخته‌شدة مسلح ماركسيست‌هاي اسلامي مجاهدين خلق» محاكمه و با اعتراف به اين اتهامات «مطابق قانون» به سه سال زندان محكوم شده است. اين موارد در همان تاريخ به‌طور تلگرافي توسط آنتوني پارسونز سفير بريتانيا به لندن گزارش شد.
💢مكاتبات بعدي مقامات وزارت خارجه بريتانيا و مسئولان دانشگاه برادفورد در اين باره نشان مي‌دهد كه از اين مرحله به بعد دغدغة اصلي آنان عدم لطمه زدن مسئلة دستگيري زيباكلام به روابط با ايران و همچنين ممانعت از تكدّر مقامات ايراني و جلوگیری از خودداري آنان از اعزام دانشجو به برادفورد بوده است. در این پرونده، شواهدي وجود دارد كه ويلسون قصد داشته كه در سفر خود به تهران از شاه و نخست‌وزير ايران بخواهد تا در مجازات اين دانشجو تخفيفي قائل شوند، ولي بعداً به دليل حساسيت‌هاي ناشي از اشغال سفارت ايران توسط دانشجويان مخالفت حكومت و فشار حكومت شاه براي محاكمة دانشجويان و محكوميت شديد آنان از اين اقدام صرف‌نظر كرد. از سوي ديگر دانشجويان دانشگاه برادفورد با حمايت ديگر دانشجويان سراسر بريتانيا با تهية طوماري ضمن اشاره به فعاليت‌هاي ساواكي‌ها در دانشگاه‌هاي اين كشور و نقش آنان در شناسايي و دستگيري دانشجوي يادشده خواستار رسيدگي ويلسون به اين وضع و تلاش براي آزادي او شدند.
🔻ادامه در بخش سوم
#نفوذ
➖➖➖
✅گاه نوشت(کانال رسمی علیرضا پورمسعود)
@A_purm