💚 حضرت علی اکبرعلیه السلام 🌤 وارد شده زمانی که می‌خواهید به زیارت امام حسین بروید سر را روی قبر علی اکبر بگذارید و او را واسطه قرار بدهید. 👤 از بعضی مراجع و بزرگان گذشته در حالات مرحوم آية الله مرعشی نقل شده که می‌گوید: هر وقت گرفتاری داشتم اول کنار قبر علی اکبر می‌رفتم و او را نزد اباعبدالله واسطه قرار می‌دادم. چرا؟ چون امام حسین روز عاشورا تنها جایی که بلند گریه کرد و فریاد زد؛ رَفَعَ صَوتَهُ بالبَكاء، کنار بدن علی اکبر بود. خدا قسمت کند، زمانی که وارد حرم امام حسین می‌شوید اول بروید آن دو گوشه، کنار قبر و صورت را روی قبر بگذارید، بگویید: آقا جان، شما واسطه شوید که پدرتان ما را بپذیرد. شما پیش پدرتان جایگاه دارید، مقام دارید، پدرتان در مصیبت شما زیاد اشک ریخته است. دل‌ها را روانه کنیم کنار قبرش، چند جمله به یاد جوان رشيد اباعبدالله علی اکبر روضه بخوانم و اشک بریزیم. السَّلام عليك يا اباعبدالله. چون به میدان ز حرم اکبر رفت * روح از جان حرم یک سر رفت همه گفتند که پیغمبر رفت * ماه ليلا علی اکبر رفت 🌹 خیلی شبیه رسول خدا بود. خدمت پدر آمد همین که اجازه خواست به او اجازه داد. امّا وقتی راه افتاد، اباعبدالله به قد و بالای علی نگاه کرد؛ «نَظَرَ اليه نَظَرَ آیسِ منه» [۱] . [پدران شهید یادشان می‌آید زمانی که پسرشان سوار ماشین می شد وقتی ماشین راه می‌افتاد، تا چشم شان سو داشت به دنبال ماشین نگاه می‌کردند؛ بچه هایشان را نگاه می‌کردند. ] تا چشمان اباعبدالله سو داشت نگاه به قد و بالای علی می‌کرد. من نگویم که تو ای ماه، نرو * لیک قدری بَرِ من راه برو بگذار راه رفتنت را ببینم. بگذارند و بالایت را ببینم. آن زمانی که صدا زد: بابا مرا دریاب. اباعبدالله، خودش را رساند، اما دید بدن قطعه قطعه. خودش را روی بدن انداخت. اما چه بدنی؟! «فَقَطَّعوهُ بِسُیوفِهِمْ اِرْباً اِرْباً» [۱]، بدنی که قطعه قطعه است. صورت را روی صورتش گذاشت، رفتی و پدر را تنها گذاشتی! سپه کوفه همه ایستاده به تماشای شه و شهزاده همه نگاه می‌کنند که حسین با علی چه می‌کند؟! شاید دیگر بلند نشود، شاید جان بدهد. همه گفتند حسین جان داده؛ به یقین جان حسین بر لب بود آن که جان داد به او زینب بود دستش را روی شانه ی برادر گذاشت. حسین، شب عاشورا تو دست گذاشتی و مرا آرام کردی، اکنون من باید تلافی کنم. داداش، بلند شو خدا صبرت دهد. ولَقد اِستَرحتَ مِن هَمَّ الدنیا و غَمَّها و بَقِیَ ابوکَ فَریداً وحیداً؟ [۲] ---------- [۱]: اللهوف، ص ۱۱۲. [۱]: بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۴۴. [۲]: اللهوف، ص ۱۱۲؛ منتهی الامال، ص ۵۱۴ الی ۵۱۶: سوگنامه آل محمد، ص ۲۷۴ و ۲۷۸ مقتل آية الله شوشتری، ص ۱۸۷؛ فرهنگ سخنان امام حسین، دشتی، ص ۵۸۲ و ۵۸۴.