🔸
تحلیل وضعيت دانشجويان کشور در ایام کرونا
✅مشارکت دانشجویان در فعالیت های فرهنگی، فقط 15 درصد می باشد.این عدد در دهه 60 بالای 60 درصد در دهه 70 بالای 50 درصد بوده است .سیر مشارکت دانشجویان
در تشکل ها مرتب کاهش داشته است
✅تشكل هاي دانشجويي اعم از رسمي و غير رسمي، عمدتا فاقد فعالیت در این ایام بوده اند و منحصر در شوراي مركزي هستند؛ به همين دليل، تعداد حرکت های اجتماعی دانشجويي در سالهاي اخير به حداقل ممكن رسيده و اگر هم برگزار شود بسيار محدود بوده و استقبالي از سوي دانشجويان صورت نمي گيرد.
✅ضعف مباحث تئوريك، مطالعه و آگاهي هاي فكري سياسي، مشهودتر از گذشته است و خلاء جدي در اين حوزه وجود دارد.
✅تشكل ها در حال حاضر بيشتر بروز و ظهور رسانه اي دارند تا عملياتي. اين حضور رسانه اي نيز اغلب از طريق مصاحبه و گفتگو است تا نوشتن و بيانيه دادن و مسلما در ادامه شرایط حضوری تشکل های دانشجویی پیوست مجازی را خواهند داشت
✅تشكل هاي نوپا و تازه تأسيس،به عنوان يك نقطه ضعف جدي در فضاي اجتماعي سياسي دانشگاهها مطرح خواهند شد؛ چراکه انتقال تجربیات و جایگزینی نسل جدید رخ نداده است و فاقد برنامه ریزی به اقتضا شرایط کرونایی بوده اند
✅روي آوردن دانشجويان به فضاي مجازي و شبكه هاي اجتماعي و ايجاد تريبون هاي مجازی متعدد، اعتبار و تاثير تشكل ها را (که لازمه آن حضور عینی بوده)،كاهش داده است.
✅سن اعضاي شوراي مركزي تشكل ها نسبت به گذشته كمتر شده است و دانشجويان تحصيلات تكميلي به ندرت تمايلي به عضويت دارند.
✅چه جريانات رسمي و چه غير رسمي هيچكدام قابليت جريان سازي بنيادي را ندارند. ولي فضاي شايعه و عمليات رواني خيلي راحت تر از قبل شده است.
✅تشکلهای موفق بخشی از هزینههای خود را با هنر مشارکت حل میکنند ولی در شرایط کنونی در بسیاری از تشکلها انگیزههای مادی و اقتصادی در حال قوت گرفتن است که در صورت ادامه این روند، تفاوت معناداری را میان اعضای واقعی و اسمی هر تشکل ایجاد میکند.
✅مطلوبیت و روند کنونی در دانشگاهها بهسوی دانشگاه غیرسیاسی است در صورت ادامه این روند فضای انفعال و احساس عدم تأثیرگذار بودن در بین دانشجویان حاکم خواهد شد.
✅در اغلب گزارش های پیمایشی، انگیزه درسخوانی دانشجویان پایین گزارش می شود که می تواند علتهای گوناگونی داشته باشد از جمله : پایین بودن امید به اشتغال
✅آسیب های اجتماعی در فضای اقمار دانشگاهیان بیشتر شده است
✅نسبت استادی و شاگردی در دانشگاهها کمرنگ است واغلب اساتید صرفا به تدریس می پردازند و تربیت و وجه عاطفی استادی مغفول است.
✅الگوی مصرف و اوقات فراغت دانشجویان از حالت تحرکی بودن،دسته جمعی بودن به حالت فردی و غیر متحرک تبدیل شده است و نقش قوه تخیل در دانشجویان نسبت به قوه عقلیه بیشتر گردیده است.
✅قطعاً 15 درصد تشکل ها در پساکرونا ریزش خواهند کرد
✅ستاد ها دست به فعالیت های شبکه سازی زده اند ولی به علت عدم دسترسی و موقعیت حضوری، غالب ستادهای دانشگاهی و فرهنگی فاقد شبکه نیروی انسانی هستند
🔸سخن انتهایی
اگر این تعبیر سنگینی نباشد ما به یک انقلاب فرهنگی عملیاتی، نه انقلاب فرهنگی
سیاستگذاری، نیاز داریم که استاد، دانشجو و کارکنان به میدان بیایند.همانندورزشکاری که 6 ماه ورزش نکرده و حالا میخواهد دوباره به ورزش بازگردد، روزهای اول، روزهای سختی است و نیازمند حمایت همه بخشهای نهاد دانشگاه است تا این تحرک اتفاق بیفتد.
#حکمرانی_فرهنگی
🔅تمد🔅
🆔
@Temod_uni