💢 با غزه چه می توان کرد؟💢 صفحه 2 از 2 2️⃣ نمونه دوم: دعا برای نجات مردم غزه لازم است امروز مردم غزه در مصیبت‌اند. در مصیبت باید کنار مصیبت‌زده بود. این در کنار بودن، صوری نیست؛ ادا در آوردنی نیست؛ در کنار بودن سکینه آور است. سکینه از آسمان نازل می شود؛ سکینه امداد الهی به مصیبت‌زدگان است. لذا برای سر سلامتی دادن باید در مصیبت مصیبت‌زده وارد شد. باید بی قرار شد و در این حال بی‌قراری قرار گرفت؛ باید در آن به استقرار رسید و چه تعبیر متناقضی است این قرار در بی‌قراری؟!😭 در این استقرار در اضطراب است که اضطرار حاصل می آید و حالت اضطرار نزدیکترین حالتها به مقام استجابت دعاست؛ «﴿أَمَّنْ یجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَیکشِفُ السُّوءَ﴾ . ما در خانه‌هایمان همه برای مردم غزه دعاگوییم و بر هر چه اسرائیلی و اسرائیل‌دوست است لعنت می‌کنیم، ولی این تبدیل به کنش اجتماعی نمی‌شود؛ این تبدیل به یک حرکت جمعی نمی‌شود؛ چرا؟ چون فناوری‌های اجتماعی‌مان را بروزرسانی نمی‌کنیم؛ چون رویه‌های تکرارپذیر اجتماعی‌مان را صبغه ایام الله نمی‌دهیم؛ در آن روح الله نمی‌دمیم. شب قدر نزدیک است. ما ملت ایران بیاییم قرار بگذاریم که در شب شهادت امیرالمؤمنین علیهم السلام این شهید عدالت و مبارزه با ظلم، فقط و فقط دو دعا داشته باشیم؛ فقط از خدا دو درخواست کنیم؛ از همه خواسته‌های دیگر در این شب صرف‌نظر کنیم؛ از طلب شفای مریض بدحال‌مان گرفته تا طلب دیون سر رسیده چشم‌پوشی کنیم به خاطر درد و رنج مردمی که رنجشان داغی غیرقابل تحمل بر جگر ما گذاشته است؛ آن دو دعا این باشد؛ «خدایا امام زمان ما را برسان!» «خدایا شر اسرائیل و آمریکا و همپالگان آنها را از سر مردم مظلوم غزه کم کن!» اینچنین است که یک دعای ساده می‌تواند با یک تصمیم جمعی، تبدیل به یک کنش اجتماعی و تحرک جمعی شود. این چنین است که می‌توان یک اراده بزرگ خلق کرد و یک فعل بزرگ آفرید. این چنین می‌توان ائتلاف قلوب درست کرد. این چنین می‌توان زمینه تحقق وعده‌ی قرآنی را فراهم کرد؛ مگر آیت الله شاه آبادی نفرمودند: «خداوند عالم، قرآن را که حبل الله است از عرش الرحمن نازل فرموده بر عرش اخوت انسان، تا فهمیده شود که مستقرّ قران و نوامیس الهیه، جامعه اخوت مسلمین است و البته نمی‌توان قران عظیم را به انفراد نگهداری نمود.» اینچنین است که می‌توان به سایر ملتها پیوست و البته برای آنها نیز زمینه پیوستن فراهم کرد. اصلا بیاییم این دو دعا را یعنی «دعای ظهور منجی الهی» و «دعای نابودی ظالمین» را در این شبهای قدر تبدیل به یک دعای جهانی کنیم. بیاییم از هر طریق که داریم تصمیم بگیریم ملتهای جهان را حول این دو دعای محوری به وحدت برسانیم؛ این یعنی پایه‌ریزی یک ملت جهانی بر محور ظهور منجی الهی از طریق وحدت نظام انتظارات اجتماعی ... 🔹 در کنار این دو نمونه که عرض شد می‌توان ده‌ها نمونه دیگر از خلق حرکت ملی و امتداد بین‌المللی آن در قالب بازآفرینی فناوریهای اجتماعی طرح کرد: "از راهپیمایی زنان باردار و شیرخواره‌دار در همبستگی با مادران غزه گرفته" تا "سفر علما و مراجع بزرگوار تقلید به کشورهای همسایه و دیدار با علمای کشورهای اسلامی" تا "طراحی کنش مشترک ورزشکاران کشورهای جهان در اعتراض به جنایاتهای اسرائیل" تا "جلسات گفتگوی دانشجویان کشورهای اسلامی و سایر کشورها در خصوص تبیین و توصیف فرآیندهای ناعادلانه نظم کنونی جهان و هم‌اندیشی برای طراحی نظم نوین جهانی" تا "حرکت حقوقدانان و قضات کشور برای شکل‌دهی نظام قضای اسلامی برای محاکمه سران اسرائیل و آمریکا" تا "اعلام همبستگی معلمان ایرانی برای قرار دادن یک روز در هفته در خصوص افشای ماهیت متعفن تمدن غرب برای دانش آموزان تا پایان سال تحصیلی" تا ده‌های ایده کنش اجتماعی دیگر ... 🔹سخن آغازین! ما امروز بیش از هر زمانی دیگر، نیاز به جاری شدن داریم. ما امروز حالمان خوب نیست. کلافه‌ایم؛ عصبانی‌ایم، چون در بی‌قراری جبهه حق و باطل قرار نگرفته‌ایم. هر مناسبت و حادثه‌ای مانند درمانگاه قرآن و عترت و حوزه علمیه ازگل و سکانس فلان فیلم به راحتی ما را با خود می‌برد و در پی این رفتن‌های بی‌حاصل، کلافه‌تر و کلافه‌تر می‌شویم. یُسر مع العُسر، حاصل ایستادن در کانون زمانه است و زمانِ امروز، است .... 🔻کنشگرباشید🔺 ╰┈➤ ❝[@activism_ideas]❞