💠اعتقاد مشترک متصوفه با مسیحیت درباره گناه نخستین 🔸یکی از اعتقادات مشترک بین صوفیان و مسیحیان، باور به گناه نخستین از طرف حضرت آدم (علیه‌السلام) است که اعتقاد دارند این گناه، به اراده‌ی خداوند بوده و حضرت آدم (علیه‌السلام) مجبور به انجام آن بوده است. 🔻ابوالقاسم قشیری در تفسیر آیه «انّی جاعِلٌ فِی الأرض خلیفه» می‌نویسد: «و همانا خداوند آن هنگام که گفت جانشینی در زمین قرار خواهم داد از سرانجام ورود آدم به بهشت خبر داد. از جمله، اقدام او به انجام کاری که موجب خروج او از بهشت می‌شود، چون زمانی که خبر داده است انسان را جانشین خود در زمین گردانیده است، ماندنش در بهشت چگونه ممکن خواهد بود؟»[1] 🔻طبق این تفسیر پیش از اینکه حضرت آدم (علیه‌السلام) با مرتکب شدن کاری، سبب خروجش از بهشت گردد، خداوند متعال انجام آن گناه را اراده کرده بود. 🔻این عقیده‌ انحرافی متصوفه نسبت به ضروری بودن انجام گناه و گناه نخستین حضرت آدم (علیه‌السلام)، ناشی از اعتقاد مسیحیان به این مسئله است. ژان کالوین از اندیشمندان مسیحیت می‌گوید: «ارتکاب گناه از سوی آدم و هبوط وی نقشه و تدبیر خدا بود.»[2] ♻️این باور مسیحیان و صوفیان نسبت به گناه نخستین، در نزد اسلام کاملاً مردود است. پی نوشت: قشیری، ابوالقاسم، لطایف الاشارات، به‌تصحیح ابراهیم بسیونی، قاهره، مرکز تحقیق التراث(الهیئة المصریة العامة للکتاب)، چاپ دوم، ص80. حجاریان، سعید، از شاهد قدسی تا شاهد بازاری، تهران، طرح نو، 1380، ص23. @adyanuniv 🔰