✂️ برشی از یک کتاب از دیرباز تا کنون ، مظلومیت امام حسین بیشتر از ظلم ستیزی او مورد توجه بود . آن حضرت بیشتر عزادار داشت تا حماسه دار ، و مرثیه سرا داشت تا حماسه سرا . در عزای او بسی گفتند و نوشتند و گریستند ، ولی حماسه اش را چنانکه باید ، ندیدند و نسرودند و پاس نداشتند . این از آن رو بود که با نگاه عاطفی به عاشورا می نگریستند و مضافاً اینکه کاری آسان بود . پیداست که عزاداری آسانتر از حماسه داری است . نشستن و برحسین گریستن ، آسانتر است از برخاستن و با ستمگران ستیزیدن . عزاداری اشک می طلبد ، ولی حماسه داری ، فداکاری . مردم به ندای «حی علی الصلوة» بیشتر لبیک می گویند تا «حی علی الزکاة» ؛ چه برسد به «حی علی الجهاد» . 📚 حقیقت عاشورا ، محمد اسفندیاری ، ص ۳۵ و ۳۶ 🔰 کانال برشی از یک کتاب : http://eitaa.com/joinchat/1542979584C75868f9aed