🇮🇷 🔴❌ زن، زندگی، ویزا! ♦️وقتی مریضی چشم هم سیاسی می‌شود! 🔻راحله امیری، یکی از اغتشاشگرانی که در ایام آشوب‌های ۱۴۰۱، مدعی شده بود که چشمم توسط نیروهای امنیتی آسیب دیده، پس از گذراندن دوره بلاگری، به ایتالیا مهاجرت کرده است! اتفاقی که البته اهمیت چندانی ندارد اما از جنبه «درد فروشی» برای ویزا قابل تحلیل است؛ در واقع از طریق بررسی پرونده «راحله امیری» می‌توان به یک جریان رایج در اوباش سیاسی امروز پی برد. 🔹ماجرای چشم راحله امیری نیز یکی از پر فراز و نشیب‌ترین داستان‌های بلوای «زن، زندگی، آزادی» بود. فردی که در ابتدا مدعی شده بود که چشمش توسط نیروهای امنیتی کور شده است و آن را تخلیه کرده‌اند. اما چندی بعد با چشم‌بند از خود رونمایی کرد که در آن مسئله نیز شائبه‌های فراوانی وجود داشت. اکنون نیز حواسش هست پلک‌های خود را در عکس‌ها بفشارد تا تشت رسوایی‌اش بیش از این از روی بام نیافتد! 🔺او در پست آخر اینستاگرام خود، در حالی که با چهره‌ای خندان در شهر ونیز ایستاده است، متنی تراژیک پیرامون ترک کردن ایران نوشته است! او این مهاجرت را شروع فصل جدید زندگی خود خوانده است. البته می‌توان گفت این مهاجرت واقعا فصل جدیدی در زندگی وی است؛ او توانست مانند خیلی‌ها، برداشت خود از کِشتی که در ماه‌های اخیر کرده بود انجام دهد و ویزای خود را بگیرد. داستان‌سرایی‌ها درباره مجرمین سیاسی و امنیتی علاوه بر قصد کلانِ «ایجاد پرونده حقوق بشری علیه ایران»، آورده خوبی برای صاحبان این پرونده‌ها دارد و آن‌ها را به قصد دیرینشان، یعنی مهاجرت می‌رساند! 🎋〰☘ @Alachiigh