هیچ کس شک نکرده ؟ 💔 💥مشهور ترین حدیثی که از تمیم داری نقل شده، حدیث جَسّاسه است که برای ملاحظه تفصیلش، می توانید به جلد دوم نقش ائمه در احیای دین مراجعه بفرمایید. و مضمونش به طور خلاصه چنین است : تمیم داری با گروهی، سوار یک کشتی بوده ⛵️، کشتی در دریا به مدت یک ماه دچار طوفان گشته🌊 ، سپس به سمت یک جزیره کشانده شده🏝، در جزیره، حیوانی پرمو مشاهده کردند که با آنها سخن می گفت! او خود را جساسه (به معنای کسی که بسیار جاسوسی می کند) معرفی کرد. سپس گفت به این دیر(عبادتگاه) بروید⛪️. درآن دیر، مردی را دیدند که در غل و زنجیر بود. او از آنان سوالاتی کرد از جمله دریاچه طبریه آب دارد یا نه؟ و به من از پیامبر امّی خبر دهید. گفتند در مکه ظهور کرده و اکنون در مدینه است... کمی بعد، خود را مسیح معرفی کرد و خبرهایی داد و گفت: نزدیک است به من اجازه خروج داده شود... ❇️ پیامبر پس از نقل قصهٔ تمیم داری، فرمود آیا من این سخن را برای شما نگفته بودم؟ مردم تایید کردند. سپس فرمود : قضیه تمیم از این جهت برای من جالب بود که با آنچه خودم قبلا برایتان گفته بودم، مطابقت داشت. ✳️ علامه بعد از ایراد پاره ای از اشکالاتِ محتوایی بر حدیث فوق، می فرمایند: در طول این قرن ها، آیا هیچ مسلمانی پیدا نشده که در صحت این حدیث و این که پیامبر اکرم(ص) چنین سخنی بر بالای منبر گفته باشد، شک کند؟ 💔💔 جواب این است که : خیر. 💔💔💔💔💔 ⬅️ زیرا این حدیث در صحیح مسلم نقل شده و هرچه در صحیح مسلم و صحیح بخاری نقل شود، جای شک ندارد. اما از طرفی محتوای حدیث هم در هر صورت قابل قبول دانش عصر و اطلاعات زمان ما نیست. 👀 «سید محمد رشید رضا» عالم و مصلح بزرگ مصری، در این زمینه تحقیق می کند و راهی برای حل مسأله پیشنهاد می نماید. او اصلا نمی گوید که فاطمه بنت قیس، راوی حدیث، خطا کرده یا گرفتار خیالات شده. زیرا او صحابی پیامبر است و صحابی، شایسته همه گونه احترام است. راویان صحیح مسلم و خود مسلم هم که دروغ و خطا نمی گویند.🙅🏻‍♂ بنابرین حتما سلسله این حدیث به درستی به پیامبر می رسد! فقط یک قسمت می ماند : نقل پیامبر از تمیم داری. 🗝رشید رضا راه حل را در این می داند که پیامبر، در نقل سخن تمیم گرفتار خطا شده، یعنی ندانسته گرفتار چنگال خرافات و دروغ پردازی های تمیم داری گشته. و آن را بدون اینکه به خطایش پی برده باشد، برای مردم بازگو کرده است. 🤦🏻‍♂ 👇عبارت رشید رضا چنین است: النَّبیُّ ما کانَ یَعلَمُ الغیبَ؛ فَهُوَ کَسائِرِ البَشَر. یَحمِلُ کلامَ الناسِ عَلَی الصّدقِ اذا لم تحف به شُبْهَةٌ. ترجمه : پیامبر غیب نمی داند. او مانند سایر افراد بشر است و سخن مردم را اگر شبهه ای در آن وجود نداشته باشد، حمل بر راستی و درستی می نماید و باور می کند. 📚 منبع : نقش ائمه در احیای دین؛ جلد دوم؛ صفحات ١۵٣ الی ١۵۶ 🔴سفارش این کتاب👇🏻 @Aghayabnalhasan 🌼🌹🌼🌹🌼🌸🌹🌼🌹🌸🌼🌹🌼🌹🌼🌸 @Allameaskari