🥀🌱💚 چه شیرین بود حیات ؛ اما چه زود گذر . چه لحظاتی همچون ابرهای رحمت بر من گذشت . ولی چه غافل بودم . این غفلت ؛ جهل مرکب نبود . چرا که می دانستم . «انّ الانسان لفی خسر» و با تمامی وجود ، این خسران را می فهیمدم . نمی دانم چرا توانایی فرار از آن را نداشتم . درست است که انسان یک بار بیشتر به دنیا نمی آید و فقط یک مرتبه می میرد . امّا من تولد ها و مرگ های فراوانی داشتم و هرکس چنین است . هر موفقیت و شکستی در هرجا ، نمونه ای از حیات و مرگ است . خوشا به حال آن کس که از این نمونه ها عبرت بگیرد . استفاده کند و همچون من افسوس عمر بر باد رفته نخورد . 🌷 قسمتی از وصیت نامه ی اولیه ی در سال 64 🇮🇷 🔺 🔻 @Ammar_noghtezan 🍃🌷🍃🌷🍃🌷🍃🌷🍃