🌹🌹🌹 ❇️ لغو دو سبب از اسباب بردگى (سلطه و قُلدرى - ولايت پدر و شوهر) در اسلام 💠 همانطورى كه قبلاً گفتيم عمده برده گيرى سه چيز بود : 1- جنگ 2- زور و قلدرى 3- داشتن ولايت اُبوّت و شوهرى و امثال آن. يكى از تضييقات اسلام همين بود كه سبب اخير را لغو كرد و حقوق جميع طبقات بشر (از شاه و رعيّت و حاكم و محكوم و سرباز و فرمانده و خادم و مخدوم) را به طور يكسان محترم شمرده و امتيازات و اختصاصات زندگى را لغو نمود و در احترام جان ها و عِرض و مال همه، حكم به فرمود. افكار و عقايد و خواسته هاى همه را مورد اعتنا قرار داد، يعنى همه را در بكار بردن حقوق محترم خود در حدّ خود تامّ الإختيار ساخت و همچنين آنان را بر كار خود و بر دستمزدى كه كسب كرده اند و منافع وجودشان مسلّط كرد. 💠 روى اين حساب، زمامدار در ولايتى بر مردم جز در اجراى احكام و حدود و جز در اطراف مصالح عامّى كه عايد به مجتمع دينى ميشود ندارد، و چنين نيست كه هر چه را دلش خواست بكند و هر چه را كه براى زندگى فردى خود پسنديد به خود اختصاص دهد؛ بلكه در مُشتهيات شخصى و تمتّعات زندگى، فردى مثل يك است و هيچگونه امتيازى از سايرين ندارد و امر او در آرزوها و اميال شخصی اش به هيچ وجه در ديگران نافذ نيست، چه آن آرزو بزرگ باشد و چه كوچك. 💠 آرى با اين طرز حكومت، موضوع و زمينه برده گیری به زور و قلدرى را از بين برده و همچنين ولايت پدران را هم نسبت به فرزندان محدود نموده. و اگر به آنان ولايتى آنهم تنها نسبت به حِضانت و نگهدارى اولادشان داده، در عوض بار سنگين تعليم و تربيت شان و حفظ اموالشان در ايّام حجر و كودكى را هم بدوششان گذاشته. و همين كه اين بار سنگين با رسيدن فرزندان به حدّ بلوغ از دوش شان برداشته شد، آن ولايت نيز از آنان سلب شده و در تمامى حقوق اجتماعى دينى با فرزندان خود برابر مى شوند و همانطورى كه آنان صاحب اختيار خود هستند فرزندان نيز در زندگى شخصى و تمايلات خود مستقل و صاحب اختيار ميشوند؛ اين است آن مقدار ولايتى كه اسلام براى نسبت به فرزندان قائل شده. 💠 و ضمناً اكيدى هم به فرزندان كرده كه زحمات پدران را (در راه تعليم و تربيتشان) منظور داشته، و در عوض به آنها احسان و نيكويى كنند. از آن جمله فرموده : ❣ و وَصَّيْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَيْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْناً عَلى وَهْنٍ وَ فِصالُهُ فِي عامَيْنِ أَنِ اشْكُرْ لِي وَ لِوالِدَيْكَ إِلَيَّ الْمَصِيرُ، وَ إِنْ جاهَداكَ عَلى أَنْ تُشْرِكَ بِي ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلا تُطِعْهُما وَ صاحِبْهُما فِي الدُّنْيا مَعْرُوفاً وَ اتَّبِعْ سَبِيلَ مَنْ أَنابَ إِلَيَّ. ما را توصيه كرديم به رعايت احترام پدر و مادر، مادرى كه باردار او بود در حالتى كه روز به روز ضعفش افزوده مى شد و در مدّت دو سال تمام او را شير داد، توصيه كرديم كه شكر مرا و پدر و مادرت را بجاى آر و بدان كه بازگشت همه به سوى ما است. و اگر به تو اصرار كردند كه به من بورزى و تحميلت كردند كه دعوتشان را با اينكه علم به صحتش ندارى قبول كنى، پس قبول مكن ولى در امور دنيوى با آنان به احسان و رفق مدارا كن، و پيروى كن طريقه و رفتار كسانى را كه به من بازگشت نمودند. (سوره لقمان آيه 15) ❣ و قَضى رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْساناً إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُما أَوْ كِلاهُما فَلا تَقُلْ لَهُما أُفٍّ وَ لا تَنْهَرْهُما وَ قُلْ لَهُما قَوْلًا كَرِيماً وَ اخْفِضْ لَهُما جَناحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَ قُلْ رَبِّ ارْحَمْهُما كَما رَبَّيانِي صَغِيراً. پروردگارت امرى مؤكّد كرده كه جز او چيزى را نپرستى، و به پدر و مادرت كنى. اگر در زمان حیات تو، يكى از آن دو و يا هر دو به حدّ پيرى رسيدند و تو اگر از نگهداريشان به ستوه آمدى پيش رويشان اظهار خستگى مكن و ايشان را زجر مده، و با ايشان به نرمى حرف بزن، و از روى مهربانى پَر و بال مَسكنت و ذلّت زير پايشان بگستران و بگو : پروردگارا همانطور كه اينان مرا در كودكى پرورش دادند تو نيز به ايشان رحم كن. (سوره اسراء آيه 24) 🔹و در شريعت مقدّس اسلام عقوق و رنجاندن والدين را از و هلاك كننده شمرده است. ادامه دارد... 📚 💌 کانال " آی💚شیعه " : 🌺کپی آزاد بشرط دعا و صلوات بر مهدی فاطمه (عج) 🌺