🔸سفرنامه هند| محرم در «لکنو» 🔹یادم هست در لکنو هیأتی را یافتیم که جمعیت بسیار کمی در آن شرکت می کرد. وقتی از روحانی اش که اتفاقا فارغ التحصیل المصطفی بود، درباره کمی جمعیت سوال کردیم در پاسخ گفت «به خاطر رویکرد پالایشگرایانه ام به عزاداری است» بنابراین مردم آنجا به خاطر همین نگاه پالایش گرایانه در عزاداری ها دم ساز نبودند. 🔹پای بندی مردم لکنو و به طور کلی شیعیان هند به مسائل شرعی هم جالب است. بانوان شان معمولا هیچ تار مویی بیرون نمی گذارند و پوشیه می زنند. این نوع پوشش در کشوری که هوای شرجی و آزار دهنده اش شهره است، واقعا مجاهدت محسوب می شود. 🔹روز تاسوعایی که ما در لکنو بودیم، چنان قمه زنی و زنجیرزنی خونینی به راه انداختند که بوی خون تمام کوچه های اطراف را فراگرفته بود. سید کلب الجواد می گفت: « فردا شیعیان مراسم عبور از روی ذغال دارند!» 🔹اینها و مثال‌هایی از این دست نشان می دهد که عالمان و مبلغان دین و به خصوص کسانی که به زبان اردو مسلط اند باید هندوستان را دریابند. 📝 علی بهاری 🌐 yon.ir/V98Vr 🆔 @rasanews_agency