#بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ👇 قَدْ نَرَى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّمَاء فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَحَيْثُ مَا كُنتُمْ فَوَلُّواْ وُجُوِهَكُمْ شَطْرَهُ وَإِنَّ الَّذِينَ أُوْتُواْ الْكِتَابَ لَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ (144) : (اى پیامبر!) همانا مى‏بینیم كه تو (در انتظار نزول وحى، چگونه) روى به آسمان مى‏كنى، اكنون تو را به سوى قبله‏اى كه از آن خشنود باشى، برمى‏گردانیم. پس روى خود را به جانب مسجدالحرام كن. و (شما اى مسلمانان) هر جا بودید، روى خود را به جانب آن بگردانید و همانا كسانى كه كتاب (آسمانى) به آنها داده شده، (به خوبى) مى‏دانند كه این فرمان به حقّ است كه از ناحیه‏ى پروردگار صادر شده و خداوند از اعمال آنها غافل نیست. این آیه حاكى از آن است كه پیامبر صلى الله علیه وآله منتظر و مشتاق نزول وحى در جهت تغییر قبله بود واین تغییر قبله از بیت‏المقدّس به كعبه، وعده‏ى خداوند به پیامبرش بوده است، ولى آن حضرت در موقع دعا، بى‏آنكه چیزى بگوید، به سوى آسمان نگاه مى‏كرد تا اینكه آیه نازل شد و دستور داد كه رسول اكرم صلى الله علیه وآله و همه‏ى مسلمانان در موقع عبادت، روبه سوى مسجدالحرام وكعبه نمایند. اهل كتاب و یهود با آنكه حقّانیّت این تغییر را مى‏دانستند وقبلاً در كتاب‏هایشان خوانده بودند كه پیامبر اسلام به سوى دو قبله نماز مى‏گزارد، امّا این حقیقت را كتمان نموده و یا با القاى شبهات و سؤالات، نقش تخریبى ایفا مى‏كردند و خداوند با جمله‏ى «و ما اللّه بغافل عمّا یعملون» آنان را تهدید مى‏نماید. [439] رضایت رسول اكرم صلى الله علیه وآله از قبله بودن كعبه، دلائلى داشت از جمله: الف: كعبه، قبله‏ى ابراهیم علیه السلام بود. ب: از زخم زبان، تحقیر و استهزاى یهود آسوده مى‏شد. ج: استقلال مسلمانان به اثبات مى‏رسید. د: به اوّلین پایگاه توحید یعنى كعبه، توجّه مى‏شد. چون مسئله‏ى تغییر قبله یك حادثه‏ى مهمّى بود، لذا در آیه، دوبار در مورد توجّه به كعبه، فرمان داده شده است: یك‏بار خطاب به پیامبر با لفظ؛ «وجهك» و یك‏بار خطاب به مسلمانان با كلمه؛ «وجوهكم» ----- 439) تفسیر مجمع‏البیان. - آسمان، سرچشمه‏ى نزول وحى ونظرگاه انبیاست. «نرى تقلّب وجهك فى‏السماء» - خداوند به خواسته انسان‏ها آگاه است. «فلنولّینّك قبلة ترضاها» - تشریع و تغییر احكام، از طرف خداوند است و پیامبر از پیش خود، دستورى صادر نمى‏كند. «فولوّا...» - ادب پیامبر در نزد خداوند به قدرى است كه تقاضاى تغییر قبله را به زبان نمى‏آورد، بلكه تنها با نگاه، انتظارش را مطرح مى‏نماید. «قدنرى تقلب وجهك» - خداوند رضایت رسولش را مى‏خواهد و رضاى خداوند در رضاى رسول اوست. «قبلة ترضاها» - قرآن، دانشمندانى كه حقیقت را مى‏دانند، ولى باز هم طفره مى‏روند، تهدید و نكوهش مى‏كند. «لیعلمون انّه الحقّ... و ما اللّه بغافل عمّا یعملون» - نباید دستورات دین را به مردم سخت گرفت. «شطر» به معنى سمت است. یعنى به سمت مسجدالحرام ایستادن كافى است ولازم نیست بطور دقیق روبه كعبه باشد. «فوَلّوا وجوهكم شطره»🌺🌺🌺