💠 انسان‌سازی؛ از سفر حج تا سفر اربعین 🔸شهید آیت‌الله دکتر بهشتی: در «عرفات» پیش از ظهر بود؛ عده‌ای آمدند سوالات دینی داشتند گروهی از این‌ها از تحصیلکرده‌های خارج بودند که هنگام مراجعت به ایران اتفاقا زمان بازگشتشان به ایران به سفر حج برخورد کرده و عازم شده بودند. بعضی هم از ایران آمده بودند. واقعیت امر این‌که این‌ها اول که آمده بودند فکر کرده بودند به‌عنوان یک تنوع، به حج برویم ولی خودشان اعتراف کردند که با این‌که سفرهای گوناگونی در زندگی رفته‌اند هیچ سفری تا این اندازه آن‌ها را تحت تأثیر قرار نداده بود. برای آن‌ها قدری صحبت کردم و نقش سازنده نسبی حج را بر روی هر انسانی که حج می‌گذارد از جمله تأثیری که در به خود آمدن انسان دارد، بیان کردم. یکی از آن‌ها گفت: من اتفاقا الان که در راه می‌آمدم یک نمونه خیلی کوچک جزئی از این به خود آمدنی که می‌گویید را دیدم. در چادری فلان تیمسار را با یک لباس ساده دیدم که بر روی تشک افتاده بود. این تیمسار را من مکرر در میدان فرماندهی‌اش دیده بودم که از آن اول که وارد میدان می‌شد آن‌قدر عربده می‌کشید و آن‌قدر عربده‌کشی از دیگران انتظار داشت که تا به صف نظامیان می‌رسید یک حالت مصنوعی در میدان به‌وجود می‌آمد. دیدم اینجا به خود آمده و فهمیده است که هیچ نیست‌. تمام این زرق و برق‌های مصنوعی، چارچوب‌های کشنده‌ای است که بر جسم و جانش نهاده‌اند ، چهار صباحی به اینجا آمده تا از این‌ها آزاد بشود. او ادامه داد: ديدم تیمسار، آن‌جا بر روی تشکش افتاده و دعایی می‌خواند و ذکری می‌گوید و نه تنها دیگر آن یال و کوپال تیمساری با او نیست بلکه در چهره او در این چند روز، دیگر آن آثار تفرعن هم از بین رفته است. 📚 حج از دیدگاه قرآن، ص ۵۱ و ۵۲ 🔰اندیشه بهشتی را دنبال کنید: ایتا | تلگرام | اینستاگرام | ویراستی | آپارات