ماه رجب و ماه‌هاى شعبان و رمضان، از ماه‌هاى بسيار پرفضيلت هستند و از تعبيرات بعضى از روايات اين‌گونه برمى‌آيد که ماه رجب در ميان اين سه ماه، امتياز خاصى دارد؛ تا آنجا که ماه رجب «ماه خدا» ناميده شده و ماه شعبان «ماه پيامبر» و ماه مبارک رمضان «ماه امت». ماه رجب يکى از ماه‌هاى حرام است که آغاز و ادامه جنگ در آن با دشمنان اسلام حرام است (مگر جنگ دفاعى) و جنايات نيز در اين ماه‌ها (ماههاى حرام) ديه سنگين‌ترى دارد. پيغمبر اکرم (ص) ماه رجب را «ماه أصَبّ» ناميده‌اند زيرا رحمت خدا در اين ماه بر امت فرو مى‌ريزد. از روايات متعددى که درباره روزه‌هاى ماه رجب ـ حتى يک روز از آن ـ وارد شده است، اهميت فوق‌العاده اين ماه و عبادت و خودسازى در آن کاملا روشن مى شود که در اينجا به گوشه‌اى از آن اشاره مى‌شود: 1ـ مرحوم «شيخ صدوق» به سند معتبر از امام صادق (ع) نقل مى‌کند که يکى از ياران آن حضرت در اواخر ماه رجب خدمتشان رسيد. چون نظر مبارک امام (ع) به او افتاد، فرمودند: آيا در اين ماه روزه گرفته‌اى؟ عرض کرد: نه. فرمودند: آن قدر ثواب از تو فوت شده است که اندازه آن را کسى جز خدا نمى‌داند. اين ماه، ماهى است که خداوند آن را بر ساير ماه‌ها برترى بخشيده و احترام آن را عظيم شمرده و براى روزه داشتن آن، پاداش‌هاى مهمى قرار داده است. آن مرد عرض كرد: آيا اگر در بقيه اين ماه روزه بدارم، به بخشى از ثواب مى‌رسم؟ امام (ع) فرمودند: آرى. سپس ثواب‌هاى مهمى براى کسى که فقط روز آخر ماه يا دو روز آخر ماه يا سه روز آخر ماه را روزه بدارد، بيان فرمودند؛ مانند نجات از سکرات مرگ، عذاب قبر و لغزش بر صراط و شدايد قيامت و نايل شدن به برائت و رهايى از آتش دوزخ. 2ـ در حديث ديگرى آمده است: «رجب» نام نهرى است در بهشت، از شير سفيدتر و از عسل شيرين تر. هر کس يک روز از اين ماه را روزه بدارد، از آن مى‌نوشد. 3ـ در حديث ديگرى از رسول خدا (ص) مى‌خوانيم كه هر کس يک روز از اين ماه را روزه بگيرد، خشنودى عظيم خدا را به دست آورده است، خشم الهى از او دور مى‌شود و درهاى جهنم به روى او بسته خواهد شد. 4ـ هر کس سه روز از اين ماه را که پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد روزه بگيرد، فضيلت بسيار دارد و همچنين در ساير ماه‌هاى حرام. در روايتى از رسول خدا (ص) آمده است: هر گاه کسى نتواند در اين ماه روزه بگيرد، هر روز صد مرتبه اين تسبيحات را بخواند، تا ثواب روزه آن را دريابد: «سُبْحانَ اللهِ الْجَليلِ، سُبْحانَ مَنْ لا يَنْبَغِى التَّسْبيحُ اِلاَّ لَهُ، سُبْحانَ الاَْعَزِّ الاَْکْرَمِ، سُبْحانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّةَ وَهُوَ لَهُ اَهْلٌ ـ منزه است خداى بزرگ، منزه است آن که تنزيه و تسبيح جز براى او شايسته نيست، منزه است خداى برتر و کريم‌تر، منزه است آنکه لباس عزت در بر دارد و شايسته آن است.» از مجموع احاديث بالا و ديگر احاديث به خوبى روشن مى‌شود که اين ماه، ماه تهذيب نفوس و خودسازى و آغاز يک دوره جديد سير و سلوک الى الله است که از ماه رجب آغاز و به ماه مبارک رمضان منتهى مى‌شود. خوشا به حال آنان که قدر و منزلت اين سه ماه را بدانند و از آن بهره کافى ببرند. محبان المهدی (ماه رجب) https://eitaa.com/joinchat/1891828769C3f543fd385 =+==+++++++++=+=+=+=+