"زكات فطره" 🎗 هدف مهمّ ما در اين مختصر اين است كه انسان عاقل را توجّه بدهيم كه بايد درباره قرار دادن اين حكم انديشه نموده كه در مقابل اين بخشش كم چه فوايد بزرگى قرار داده شده است و سپس خدا را شكر كند. ⚡️ و ببينيد كه آيا ندادن اين مال اندك (حدود سه كيلو و نيم گندم يا جو...) با تصديق دين، فرمايشات سيّد رسولان (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) و سلامت عقل سازگارى دارد يا نه؟ چگونه ايمان با ندادن يك صاع جو كه دادن آن باعث رستگارى دهنده آن، ايمنى از خطر مرگ و كامل شدن روزه و زكات است، و ندادن آن در بردارنده خطر مرگ و رد شدن روزه است، سازگارى دارد؟ ✅ چگونه ممكن است صاحب عقل سليم از دادن اين مال خوددارى كند! حتّى ممكن نيست هيچ عاقلى احتياط را در اين مورد از دست بدهد. و اگر اين دفع ضرر و اين استفاده هم نبود، عاقل بايد از مالك دين و دنيايش درباره ندادن اين مال اندك خجالت مى كشيد بعد از اين كه در قرآن روى آن تأكيد شده و وعده رستگارى به دهنده آن داده شده و بر نماز مقدّم شده است؛ آنجا كه مى فرمايد: حتما رستگار شد كسى كه زكات داد و با ذكر نام خدا نماز خواند. ♨️ چرا با دستورات كسى كه تو را مكلّف به دادن ذرّه اى از عطاياى بزرگ و فراوان خود كه نزد تو است نموده است، مخالفت مى كنى در حالى كه او ضامن رزق تو و زن و فرزندت مى باشد و مى تواند در صورت مخالفت، تو را از عطاياى خود محروم نمايد. و علاوه بر عطاياى زيادى كه به تو نموده است، به تو وعده رستگارى، كامل شدن روزه و زكات و برطرف نمودن خطر مرگ حاضر تا پايان عمر داده است. ♦️ منشاء ندادن اين مال چيزى جز ضعف ايمان و اسلام و پستى و زشتى يا واگذارى خاص از جانب خداوند است! پناه بر خدا از تمام اين امور. "مرحوم آیت اللّه میرزا جواد آقای ملکی تبریزی (رحمه اللّه)" 📜المراقبات، فصل دوازدهم، زکات فطره، ص 173 و 174 @Arshiv_Gholam