مناجات با خدا ماه رمضان یا رب تو ببخشا من و این عمرِ تباهم من عبدِ پشیمانِ تو از بارِ گناهم ماهِ رجبت رفته و شعبان سپری شد ماهِ رمضان پاک نما لوحِ سیاهم ÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷ آخر ماه شعبان مناجات با خدا ماه شعبان رفت و من شرمنده ام من همان عبدِ سِیَه پرونده ام باز هم با دستِ خالی آمدم گر نبخشیدی ببخش ، درمانده ام ÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷ چهارشنبه آخر ماه شعبان مناجات با امام رضا (ع) شکر خدا همسایه ی مولا رضایم با اهلِ بیتِ مصطفی من آشنایم من سائلی در کوی سلطانِ خراسان هستم غلام و نوکرِ شاهِ شهیدان هر وقت گرفتارِ غمی گردم بدنیا در زندگی و کار من اُفتد گره ها سوی امامم میروم بر درگه نور درگاهِ نوری که بُوَد بارگه نور گویم رضا جان یک نگاهی بر گدا کن محتاجم ای آقا تو حاجاتم روا کن گر چه گرفتارِ هوای نفسِ خویشم عمرم تباه گردیده و خاطر پریشم ماهِ رجب رفت و مَهِ شعبان به آخر آمد ، نشد جبران ، برای من مُیسَّر ماه خدا آمد بیا مثل همیشه ضامن شو بر این بندهٔ بی زاد و توشه از در گهت مولا همیشه من گرفتم حاجاتِ خود ،حتی اگر بر لب نگفتم درمانده ام مولا بیا امشب نگاهم کن خارم ولی آقا تو خارِ گل حسابم کن ماهِ خدا آمد وساطت کن رضا جانم پرونده ام گشته سیاه و من پریشانم در بیتِ آخر (یوسفی) هم اینچنین گوید مولا ببخشا هر که را از تو مدد جوید ✍️ #محمود_یوسفی_مشهد