🌴👈 حکمت ۴۲ نهج‌البلاغه👉 🌴 ✅ بیماری سبب ریزش گناهان 🔸و قَالَ عليه السلام 💠 جَعَلَ اللَّهُ مَا كَانَ [مِنْكَ] مِنْ شَكْوَاكَ حَطّاً لِسَيِّئَاتِكَ، فَإِنَّ الْمَرَضَ لَا أَجْرَ فِيهِ وَ لَكِنَّهُ يَحُطُّ السَّيِّئَاتِ وَ يَحُتُّهَا حَتَّ الْأَوْرَاقِ، وَ إِنَّمَا الْأَجْرُ فِي الْقَوْلِ بِاللِّسَانِ وَ الْعَمَلِ بِالْأَيْدِي وَ الْأَقْدَامِ. وَ إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ يُدْخِلُ بِصِدْقِ النِّيَّةِ وَ السَّرِيرَةِ الصَّالِحَةِ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ الْجَنَّةََ. 💠آقا امیرالمؤمنین علی علیه فرمود: 🔸خداوند بيمارى تو را كه از آن شكوِه مى‌كنى، سبب كاستن از گناهانت قرار داده. 🔹زيرا در بيمارى اجر و ثوابى نيست، ولى گناهان را مى‌ريزد، آنسان كه برگ درختان مى‌ريزند. 🔹اجر و ثواب، حاصل گفتار به زبان است و كردار به دست و پاى. 🔸خداوند به سبب صدق نيت و باطن پاك، هر كس را كه خواهد، به بهشت مى‌برد.