تمثال مبارک علامه سید محمد حسین طباطبایی تبریزی(ره)
علامه تهرانی می نویسد:
از چهل سال پیش تا به حال دیده نشده که ایشان به متکا و بالش تکیه کند بلکه پیوسته در مقابل واردین، مؤدب قدری جلوتر از دیوار و زیر دست میهمان مینشست.
بسیار کم حرف بود و پرحرفی را موجب کمی حافظه می دانست.
شهید مطهری می گوید:
در ماه رمضان، روزه خود را با بوسه بر ضریح مقدس حضرت معصومه افطار می کرد.
آیت الله وجدانی(ره) نقل می کرد:
در یکی از سالها، بعد از ظهر روز عاشورا به قبرستان نو قم رفته بودم.
علامه نیز آنجا بود.
آن بزرگوار چندبار با سوز و گداز به من فرمود:
امروز چه روزی است؟
عرض کردم:
روز عاشوراست.
فرمود:
آیا نمی بینی تمام موجودات زمین و آسمان و جامدات در حال گریستن بر سیدالشهداء(ع) هستند؟
در همین حال ایشان خم شد و سنگی از زمین برداشت و آن را مانند سیب از وسط شکافت و میانش را به من نشان داد.
ناگهان با این چشمان خودم خون را در میان سنگ دیدم و تا ساعتی با بهت و حیرت غرق تماشای آن بودم.
#عاشقان_الله❤️
@Ashganallah