خب وظیفه‌اش بود... چه تشکّــری ؟ - اینکه کسی وظیفه‌اش را انجام می‌دهد، توجیه مناسبی برای آسان رد شدن، از کنار او نیست! - اینکه کسی به طمع و چشم‌داشتِ تشکر، مهربانی نمی‌کند؛ دلیلی بر عدم سپاسگزاری شما نیست! لبخندها و تشکرها یک معنا دارد؛ اینکه چشمانت خوبی‌های او را دیده، قلبت آن را جذب کرده، و اکنون در قالب کلماتی زیبا، مـرور شده و بازگو می‌گردد، و همین معنای زیبا، انگیزه‌ای برای ادامه‌ی وظیفه‌شناسی و نظم او خواهد بود. و بدین ترتیب همین قدردانی‌های به ظاهر ساده، نمی‌گذارد هیچ‌گاه از چشم کسی بیفتی...مخصوصاً از چشمان خدا... راستی : نشستن جای خدا و از چشمان او دنیا را دیدن، تحلیل ذهنی ما را، چه زیبا اصلاح می‌کند! هر شب قبل از خواب اعمالمان را #محاسبه کنیم.