🌼 وقتی دوستی ناراحته و مشکلی داره و میاد سراغ ما واسه درد دل کردن؛
⏪۱. سعی نکنیم با شوخی و عوض کردن جو، خوشحالش کنیم. در بسیاری از مواقع آدمها نیاز به همراهی دارن، نه شادی. "اون الان نیاز به شاد شدن نداره".
⏪۲. فوری سراغ پیدا کردن راه حل واسه مشکلش نریم!
+ بیشتر آدمها راه حل رو بهتر از ما میدونن، نیاز به توجه، شنیده شدن و درک شدن پر رنگتره.
⏪۳. بحث رو به خودمون، احساساتمون و مشکلاتمون برنگردونیم.
+ درد رو با درد نمیشه شست. فقط دردی به دردهاش اضافه میشه.
⏪۴. مشکلاتش رو کم ارزش جلوه ندیم و سعی نکنیم بگیم "خیلیها به این درد گرفتارن".
+ اینکه چیزی نیست بابا!، برو خدا رو شکر کن باز...!، تو هم خوشی زده زیر دلتها!.
ناارزندهسازی درد، درد رو تشدید میکنه و آدم رو ضعیف جلوه میده.
⏪۵. به دنبال مقصر نگردیم!
+ تقصیر خودته دیگه!، از بس که...
+ دیدی گفتم!، حرف گوش نمیدی که!
📌 حس درک نشدن یه آدم رو شدیدا بالا میاره.
⏪۶. فوری به دنبال نصیحت کردن نباشیم!، حتی اگه از روی عشق و علاقهست.
📌 به قول یکی از رفقا؛ "لذت درک شدن خیلی بهتر از لذت دوست داشته شدنه...".
⏪۷. با صادر کردن حکمهای کلی بیرحمانه، نمک روی زخم گوینده نپاشیم.
📌 عزیزی میگفت؛ اکثرا این “درک شدن” بوده که به رفاقت من با آدما عمق داده، اینکه طرف مقابلم سعی کرده گوش کنه، درک کنه و لزوما نخواد حکم صادر کنه.
⏪و ۸؛ در مواجهه با احساساتش فوری به هم نریزید و سعی نکنید جلوی گریه کردنش رو بگیرید؛
📌 برونریزی احساسات بخش طبیعی تجربه هر تنش و اضطرابیه. مشکل زمانی ایجاد میشه که به جای بروز احساسات، دائم سرکوبشون میکنیم.
⏪مخلص کلام اینکه؛
🌼"دوست داشتن خیلی به دردی نمیخوره وقتی که پشتش، درک کردن، فهمیدن، احترام و پذیرش نباشه".
🌼🌾🌼🌾🌼🌾