#ترجمه_صفحه_289_قرآن_کریم
67 - و چون در دریا به شما خطری برسد، آن که را می‌خوانید گم می‌شود جز او، و چون خدا شما را به سوی خشکی نجات داد روی می‌گردانید و انسان بسیار ناسپاس است
68 - مگر ایمن شده‌اید از این که شما را در کنار خشکی به زمین فرود برد یا بر شما طوفانی از سنگریزه‌ها بفرستد که برای خود مدافعی نیابید!
69 - یا مگر ایمن شده‌اید از این که بار دیگر شما را به دریا بازگرداند و تندبادی شکننده بر شما بفرستد و به سزای کفرتان شما را غرق کند، آن‌گاه برای نجات خود در برابر ما پی‌گیری کننده نیابید!
70 - و به راستی ما فرزندان آدم را گرامی داشتیم و آنها را در خشکی و دریا سیر دادیم و از نعمت‌های پاکیزه روزی بخشیدیم و آنها را بر بسیاری از مخلوقات خود برتری دادیم، برتری کامل
71 - روزی که هر گروهی را با امامشان فرا می‌خوانیم، پس هر که نامه او به دست راستش داده شود آنها نامه‌ی خود را می‌خوانند و ذرّه‌ای به آنها ستم نمی‌رود
72 - و هر که در این دنیا کور [دل] باشد در آخرت هم کور و گمراه‌تر خواهد بود
73 - و همانا نزدیک بود در آنچه به تو وحی کرده‌ایم تو را متزلزل کنند که غیر آن را به ما منسوب داری که در آن صورت تو را به دوستی می‌گرفتند
74 - و اگر استوارت نکرده بودیم همانا نزدیک بود کمی به سوی آنها متمایل شوی
75 - در آن صورت حتما تو را دو چندان [در این] زندگی و دو چندان را [بعد از] مرگ عذاب می‌چشاندیم، آن‌گاه در برابر ما برای خود یاوری نمی‌یافتی.