«بسم رب الشهداء و الصدیقین» سال ۶۴، دوم اردیبهشت‌ماه بود؛ که حسین مشتاق متولد شد. روز تولدش مصادف شده بود با؛ میلاد حضرت ارباب [علیه السلام] مادرش هم اسمش را حسین گذاشت. با خود می‌گویم ؛ خوشا به احوالش از ابتدای تولد اقتدا کرده بود ،به حضرت سیدالشهدا [علیه‌السلام ] مادر پسرهایش را نذر امام زمان [عجل‌الله تعالی فرجه الشریف] کرده بود؛ وحسین درپی ادای نذر مادر؛ توانست که مادر را روسفید کند ...با شهادتی که خانطومانی شد. غریبانه در خانطومان به شهادت رسید. شهادت لیاقت می‌خواهد! و او داشت ،هیچ‌گاه بدون وضو نبود ، دعای عهد را که می‌خواند ؛ حتم دارم به وصال فرمانده می‌اندیشید. زیارت عاشورایش هیچ‌گاه ترک نمی شدو بالاخره دعایش هم مستجاب شد؛ اللهُم اجـْعَل مـَحـْیـٰایَ مـَحــْیـٰا مُحــَمـَدٍ وَ آلِ‌مُحــَمـَد وَ مـَمـٰاتی مَمـٰاتَ مـُحـــَمَد‍ٍ وَ آلِ مُحــَمـَد ... و چه سعادتمندی است؛ که پنج سال عِنَدَبِّهِم یُرز‍َقـوُن باشی و بدانی این رزق الهی، جاودانه است. حال از او دو یادگار به جا مانده ؛ که همسر بزرگوار شهید آن‌ها را هم مانند پدر، سرباز حضرت بقیة الله [ارواحنافداه ]تربیت خواهد کرد. ان شاءالله به قلم🖋:sh.g طرح از @montazer_shahadat313