🔵 جاودانگى، لطف الهى است... ✍ آيا در بهشت و جهنّم بودن، هميشگى است و هيچ كس نمى تواند انسان را از آن خارج كند؟ پاسخ: اوّلاً؛ خلود وابديّت تنها براى تمام بهشتيان است، امّا همه اهل جهنّم در آن براى هميشه نيستند، زيرا گروه هايى بعد از مدّتى عذاب وشكنجه مشمول شفاعت و عفو قرار مى گيرند. ثانيا؛ معناى خلود اين نيست كه خداوند نتواند مؤ منان را از بهشت بيرون كند و لذا در ادامه آيه جمله«الاّ ما شاءَ رَبّك» در كنار خلود و تداوم قهر يا لطف خدا آمده است. بنابراين خداوند قدرت دارد كه هر كارى را انجام بدهد، امّا چون بر خود لازم كرده و قول داده كه بهشتيان را در بهشت جاودانه قرار دهد، پس بهشتيان در بهشت جاودانه خواهند ماند. خداوند در قرآن بعضى كارها را بر خودش واجب كرده گرچه قدرت بر انجام ندادن آن را هم دارد، ولى بخاطر حكمت و عدالت يا وعده اى كه داده قطعاً عمل مى فرمايد از جمله: ۱ هدايت مردم. «اِنّ عَلَينَا لَلهُدى» ۲ رحمت و لطف. «كَتَبَ عَلى نَفسِهِ الرَّحمَة» ۳ رزق و روزى. «عَلَى اللّه رِزقُها» ۴ حفظ قرآن از تحريف. «و اِنّا لَهُ لَحافِظُون» ۵ يارى و نجات مؤمنان. «كانَ حَقّاً عَلَينا نَصرُالمُؤمِنِينَ كَذلِك حَقّا عَلَينا نُنجِ المؤمِنِينَ» ➥ .