🌺 #نکته تفسیری صفحه ۵۶:🌺
پيامبري در گهواره:
حضرت عيسي(ع)حدود هزار و هشتصد سال پس از حضرت موسي(ع)به دنيا آمد.[1] نام ديگر آن حضرت«مسيح»مي باشد.«عيسي»به معناي«سرور» و «مسيح» به معناي«موجود پرخير و بركت»است.[2] آن پيامبر بزرگ به خواست خدا و بدون داشتن پدر، از بانوي مقدّسي به نام مريم به دنيا آمد. پس از به دنيا آمدن عيسي(ع)، سراسر وجود حضرت مريم از ترس و اضطراب پر شد. زيرا آن بانوي پاكدامن تا آن زمان با هيچ مردي ازدواج نكرده بود و توضيح به دنيا آوردن آن كودك براي مردم تقريباً غيرممكن به نظر مي آمد. اما خدا به حضرت مريم پيغام داد كه به سؤال هيچ كس پاسخ ندهد و با اشاره به ديگران بفهماند كه بر طبق سنت آن روزگار، روزة سكوت گرفته است و نميتواند با كسي سخن بگويد. هنگامي كه مريم(س)، فرزندش را در ميان مردم آورد، هياهوي آنان بلند شد وبرخي از ايشان او را به بي عفّتي متّهم كردند! مريم در پاسخ آنان به نوزاد كوچكش اشاره كرد و آنان فرياد برآوردند كه چگونه با كودكي كه در گهواره است، سخن بگوييم؟! اينجا بود كه خداوند به #دفاع از پاكدامني و عفّت مريم برخاست و زبان نوزاد يك روزه او را گشود. #حضرت_عيسي (علیه السّلام)به خواست خدا در آغوش مريم شروع به سخن گفتن كرد و فرمود:«من بندة خدا هستم. او به من كتاب آسماني داده و مرا پيامبر خويش قرار داده است؛ و هر كجا كه باشم مرا پر از خير و بركت قرار داده و تا پايان عمر مرا به #نماز و #زكات سفارش كرده است. خداوند مرا نسبت به مادرم نيكوكار قرار داده است و مرا انسان زورگو و نگون بختي نساخته است؛ درود خدا بر من در روزي كه به دنيا آمدم و روزي كه از دنيا مي روم و روزي كه دوباره زنده مي شوم»[3] .بدين ترتيب حضرت مسيح(ع)در گهواره سخن گفت و در نوزادي به پيامبري رسيد و اين، خود نشانه اي بر حقّانيت دعوت آن پيامبر راستين بود. در تاريخ نقل شده است كه برخي از امامان ما در نوزادي سخن گفته اندو در كودكي به امامت رسيده اند. برخي از افراد تنگ نظر در برابر اين روايات موضع مي گيرند و آن را غيرممكن مي خوانند. در حاليكه قرآن به روشني بيان ميدارد كه انساني مانند عيسي(ع)در نوزادي سخن گفته است و در صورتيكه خدا بخواهد، هيچ مانعي براي اين مطلب وجود نخواهد داشت. در تاريخ آمده است كه نخستين پيشواي ما اميرمؤمنان علي(ع)پس از ولادت سخن گفته است.[4] اين مطلب در مورد آخرين امام ما حضرت مهدي(ع)نيز نقل شده است. در روايات آمده است كه امام زمان(ع)پس از به دنيا آمدن، به يگانگي خدا و رسالت پيامبر و امامت امامان گواهي دادند و آياتي از قرآن را تلاوت فرمودند.[5] يا براساس تاريخ، پيشواي نهم ما امام محمّدتقي(ع)در سن هشت سالگي و نيز امام دوازدهم ما حضرت مهدي(ع)در سن پنج سالگي به امامت رسيدند.[6] همانطور كه قرآن از پيامبري حضرت عيسي(ع)و حضرت يحيي(ع)در كودكي سخن گفته است.[7]
[1] تفسير الكاشف، ج2، ص49 و الجوهر الثمين في تفسير الكتاب المبين، ج1، ص313
[2] روح المعاني في تفسير القرآن العظيم، ج2، ص154
[3] اقتباس از آيات 26 تا 33 سورة مريم
[4] بحارالانوار،ج35،ص14
[5] همان، ج51، ص3
[6] براي اطلاع بيشتر ر.ك. به زندگاني چهارده معصوم نوشته عزيزالله عطاردي
[7] اقتباس از آيات 12 و 30 سورة مريم