۲۵ آبان، روزی است که تاریخ اصفهان را در خون و غیرت نوشتند؛ روزی که اصفهان در سوگ ۳۷۰ شهیدش ایستاد اما زانو نزد، روزی که کوچه‌ پس‌کوچه‌های این شهر، بوی بهشت گرفت و صدای پای عشق از خیابان‌هایش به آسمان برخاست. در ۲۵ آبان، مادرانی قامت بستند که پسرانشان را برای همیشه بدرقه کردند؛ پدرانی که با دست‌های پینه‌بسته، تابوت فرزندانشان را بوسیدند و به خاک سپردند. آن روز، اصفهان شهر اشک بود و همزمان، شهر استقامت. اما به جای تسلیم، از دل آن اشک‌ها نغمه‌ای بلند شد، نغمه‌ای از جنس ایمان و عشق به وطن. این روز، تنها روز تشییع شهدا نبود، بلکه روز قیام قلب‌ها بود؛ روزی که اصفهان با همان قامت سربلندش به جهان نشان داد که حتی اگر خون بر زمین می‌ریزد، عزت و سربلندی همچنان پابرجاست. مردم اصفهان در آن روز، نه فقط عزیزان خود را بدرقه می‌کردند، بلکه عهدی دوباره با آرمان‌هایشان بستند. آنها در هر گام، با هر اشک، با هر دعا و هر زمزمه‌ای، فریاد زدند که راه این عزیزان را ادامه خواهند داد، که خون شهدا، مرهمی است بر زخم‌هایشان و شعله‌ای برای روشن‌تر شدن راهشان. ۲۵ آبان، روز حماسه‌ای است که از دل ایمان مردم این دیار برخاست، روزی که اصفهان را جاودانه کرد؛ شهری که نه فقط در قلب ایران، بلکه در دل تاریخ جاودانه ماند. ═══✼❉❉❉✼═══ 🆔 https://eitaa.com/Basijnews031 🆔 https://rubika.ir/Basijnews031