✡️ عناصر نفوذی یهود در دو چهره ظاهر شدند؛ برخی همانند عبدالله بن اُبَی، رِفاعة بن زید، مالک بن ابی قوقل و ... با تلاش‌های یهودپسندانه و دفاع از یهودیان، خواسته یا ناخواسته، ماهیت خویش را به دیگر مسلمانان نمایانده بودند؛ اما برخی، وظیفه‌ای دیگر برعهده داشتند و مأمور بودند که هرگز ماهیت خویش را ابراز نسازند و حتی با ظاهرسازی‌های دروغین، تا رأس هرم قدرت نیز پیش روند. البته چنین نیست که این افراد، هیچ ردپایی از خویش به جای نگذاشته باشند؛ می‌توان نفوذ آنان را اثبات کرد، اما آنان توانستند کار خویش را به درستی پیش برده، همچنان قلوب عوام الناس را همراه خود سازند و حمایت آنان را پس از رسول الله(صلي الله عليه و آله و سلم) به دست آورند. 🔹از آنجا که بسیاری از یاران پیامبر(صلي الله عليه و آله و سلم) تحمل پذیرش حقیقت را نداشتند، رسوا ساختن آن نفوذی‌ها نیز کاری از پیش نمی‌برد؛ 🔸چنان که پیامبر(صلي الله عليه و آله و سلم) بارها این کار را کرد، اما تأثیر چندانی در روند تاریخ و نفوذ یهود نداشت. ♦️پس از پیامبر(صلي الله عليه و آله و سلم)، امام علي(عليه السلام) نیز برای رسوایی خط نفاق بسیار تلاش کرد. خطبه شِقشِقیه آن حضرت(6) در کوفه که شهر ارادتمندان آن حضرت بود، ایراد شده است، اما او پس از بیان مقدماتی، از سخن بازماند؛ چراکه مخاطبان ظرفیت پذیرش نداشتند. ✡️ در واقع، سازمان نفاق، متشکل از عده‌ای یهودی، عده‌ای قدرت‌طلب و عده‌ای بود که تنها با پیامبر(صلي الله عليه و آله و سلم) دشمن بودند؛ مشرکان، قدرت‌طلبان و یهودیان. https://eitaa.com/Basir_MN 👇👇👇