🕋📜🕋📜🕋 🕋 🔰اهمیت تدبّر در آیات حضرت قرآن ☑️خداوند عزوجل در چندین آيه از آیات حضرت قرآن ، بندگان را به تدبّر در کلام الهی دعوت می نماید: ✨كتابٌ أَنْزَلْناهُ إِلَيْكَ مُبارَكٌ لِيَدَّبَّرُوا آياتِهِ وَ لِيَتَذَكَّرَ أُولُوا الْأَلْباب (سوره ص، آيه 29) ✨أ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فيهِ اخْتِلافاً كَثيرا (سوره نساء،آیه 82) ✨أ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلى‏ قُلُوبٍ أَقْفالُها (سوره محمد،‌آيه 24) ◀️شریفه 29 سوره مبارکه صاد، نزول تدریجی آیات حضرت قرآن را «مبارک» یعنی کثیر الخیر و النفع، نامیده و آن را با أمر «تدبّر» در ارتباط می داند؛ به عبارت دیگر بهره مندی و انتفاع بندگان از تنزیل آیات حضرت قرآن در تدبّری است که در آیات می نمایند و این تدبّر متوجه عموم است و فقط آنان که بر قلوبشان مهر زده شده، از این خیر و نفع کثیر بی بهره اند؛ چنانکه شریفه 24 سوره مبارکه محمد، عدم تدبرّ در قرآن را از آثار ختم بر قلب معرفی می نماید. 🔷حضرت صادق آل محمد (علیه السلام) «سمعِ قلب» [یعنی شنیده شدن حقائق توسط قلب] را اینگونه توصیف نمودند: ▫️يا سُلَيْمَانُ إِنَّ لَكَ قَلْباً وَ مَسَامِعَ وَ إِنَّ اللَّهَ إِذَا أَرَادَ أَنْ يَهْدِيَ عَبْداً فَتَحَ مَسَامِعَ قَلْبِهِ وَ إِذَا أَرَادَ بِهِ غَيْرَ ذَلِكَ خَتَمَ مَسَامِعَ قَلْبِهِ فَلَا يَصْلُحُ أَبَداً وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ «أَمْ عَلى‏ قُلُوبٍ أَقْفالُها» ▪️ای سلیمان، برای تو قلب و گوش است؛ و همانا خداوند عزوجل آن هنگام که اراده کند بنده ای را هدایت نماید، گوش های قلبش را باز می کند و هر گاه غیر آن را اراده نماید، گوش های قلبش را می بندد ، پس دیگر هدایت و اصلاح نمی شود و این همان قول خداوند عزوجل است که «آیا بر قلوب ، قفل ها زده شده است!؟» (سوره محمد،‌آیه 24) 📔المحاسن ؛ ج1 ؛ ص200 🖋به عبارت دیگر، آنچه که سبب هدایت بنده ای می شود، سمع قلب و تدبّر در آیات حضرت قرآن است و بر عکس ختم و مهر زده شدن بر قلب و عدم تدبّر در قرآن ، سبب باقی ماندن بنده در ضلالت و گمراهی می شود. ⏪بدین جهت است که حضرات شریک القرآن (علیهم الصلوة و السلام) قرائت بدون تدبّر را قرائتی خالی از خیر و قرائتی هَذر (بیهوده و بدون نفع) معرفی نموده و با به کار بردن عبارت «ویل» که به دور شدن از رحمت الهی اشاره می نماید، بر اهمیت و لزوم آن تأکید نمودند: ➖عن امیرالمومنین علی (علیه السلام): ▫️لا خَیْر فِی قِرَاءَ ة لا تدَّبرَ فِیهَا: در قرائتی که تدبرّی در آن نباشد،‌خیری نیست ➖عن رسول الله (صلی الله علیه و اله و سلم): ▫️ويلٌ لمن لاکها بين لحييه ولم يتدبّرها: واي بر کسي که قرآن را در بين لب هاي خود لقلقه کند و در آن تدبر و تفکر نکند. ➖عن الصادق (علیه السلام): ▫️اللهم ... وَ لا تَطْبَعْ عِنْدَ قِرائَتی عَلی سَمْعی، وَ لا تَجْعَلْ عَلی بَصَریی غِشاوَةً، وَ لا تَجْعَلْ قِرائَتی قِرائَةً لا تَدَبُّرَ فیها...وَ لا قِرائَتی هَذَرا : خدایا در هنگام قرائت حضرت قرآن بر گوش و چشم من پرده میفکن و قرائت من را بدون تدبّر و قرائتی بیهوده قرار مده 📔مشکاةالأنوار فی غرر الاخبار، النص، ص 138 📔مجمع البيان في تفسير القرآن، ج2 ص554 📔بحارالانوار، ج89 ص207 https://eitaa.com/Basir_MN