❌ شومنیسم روحانی: حُر نمایی شمر! 🔹 وقتی جناب حُرّ بن یزید ریاحی از سپاه یزید جدا شد و به محضر امام حسین علیه السلام رسید، گفت «هل لی من توبه؟ آیا توبه من پذیرفته است؟». 🔹ما نمی‌دانستیم می‌شود شمر و عُمر سعد را جناب حُر جا زد. آقای روحانی که چند سال قبل گفت «داستان کربلا، ماجرای مذاکره است»، امروز ادعا کرده «آمریکا آمده توبه کند؛ می گوید هل لی من توبه»! 🔹 او از کدام گفتار یا رفتار مقامات آمریکایی دریافته که آنها توبه کرده‌اند؟ این که بایدن گفت «روش های هوشمندانه‌تری برای سخت‌گیری بیشتر علیه ایران وجود دارد؟» یا این موضع او و بلینکن و رابرت مالی که می‌گویند اگر ایران به تعهدات برجامی برگردد، و دائمی کردن محدودیت‌های برجام را بپذیرد، آمریکا به برجام بر می‌گردد و آن را سکویی برای مذاکره برای محدود کردن توان موشکی و نفوذ منطقه‌ای ایران قرار می‌دهد؟! 🔹آقای روحانی از کدام گفتار یا رفتار دولتمردان آمریکایی احساس کرد آنها دنبال توبه هستند؟ و اگر توبه‌ای در کار نیست -که نیست- چرا روحانی اصرار دارد آدرس خلاف واقع به مردم بدهد؟ 🔹 دولت آمریکا اگر از رویکرد ترامپ پشیمان بود و اراده توبه داشت، باید بدون هیچ قید و شرطی به برجام باز می‌گشت و تحریم‌های وضع شده در پسا برجام (توسط دولت‌های اوباما و ترامپ) را بر می‌داشت، نه این که همان خباثت‌ها را ابزاری برای فشار و طلبکاری بیشتر قرار دهد. 🔹شیطان را فرشته جا زدن، شراکت در خدعه اوست. و سوال مهم این است که آقای روحانی با چه انگیزه‌ای، مجددا این شراکت را پذیرفته است؟ او با برجام، واگذاری یا تعلیق و توقف فعالیت ۹۵ درصد دارایی‌های هسته‌ای را پذیرفت و حالا منتقدان را متهم به دروغ‌گویی می‌کند. 🔹 واگذاری ۹۷۰۰ کیلو گرم اورانیوم غنی شده از مجموع ۱۰ هزار کیلو گرم، از کار انداختن ۱۵ هزار سانتریفیوژ از ۱۹ هزار سانتریفیوژ، توقف غنی سازی ۲۰ درصد و تغییر کاربری رآکتور اراک، واقعیت‌های این معامله نقد در برابر وعده های نسیه است که به چند برابر شدن تحریم ها در قالب آیسا، سیسادا و کاتسا انجامید. 🔹کارگردان سریال گاندو نه، کارگردان فیلم تبلیغاتی روحانی در سال ۹۲؛ اگر بخواهد فیلم بسازد، چه فیلمی باید بسازد تا واقعی باشد؟ یعنی مثلا اوباما و بایدن را در شکل و شمایل جناب حُر تصویر کند؟ از هم گسیختن چرخه سانتریفیوژ ها را مونتاژ سانتریفیوژ جدید جا بزند؟ یا صف های مرغ و روغن را صف تشکر مردم از دولت نشان دهد؟! 🔹 ما چه کنیم که حتی کارگردان (و سناریو نویس) فیلم تبلیغاتی روحانی در سال ۹۲ هم او را «شومن» می‌داند و می‌گوید «متن‌‌های سخنرانی روحانی را در سال ۹۲ من نوشتم. ۲۷- ۲۸ جمله طراحی شده بود که قرار بود او بگوید. مثلاً «هم چرخ سانتریفیوژ‌ها باید بچرخد، هم چرخ زندگی مردم»... روزبه‌روز با سیطره رسانه‌‌ها، آدم‌هایی انتخاب می‌شوند که به شومن و بازیگر نزدیک‌ترند تا سیاستمدار». 🔹غنی سازی قبل از دولت روحانی به مرز غنی سازی صنعتی نزدیک شده بود و در این هشت سال حتما می‌توانستیم فعالیت های هسته‌ای را برای اتفاع کشور از مزیت های این برنامه، به مقیاس صنعتی توسعه دهیم. 🔹 اما ۹۵ درصد این چرخه به هم پیوسته با برجام از هم گسیخت و ذخائر اورانیوم غنی شده ظرف یک دهه از کشور خارج شد. به عنوان مثال از مجموع ۱۹ هزار سانتریفیوژ فعال، ۱۵ هزار دستگاه از فعالیت باز ایستاد و آبشار های به هم پیوسته آن از هم منفک شد. 🔹این واقعیت ماجراست. اما مدتی است آقای روحانی با معاضدت آقای صالحی، ادعا می‌کند نه تنها پیشرفت هسته‌ای متوقف نشده، بلکه پیشرفت هم داشته‌ایم! 🔹 با کدام سند؟ با برخی فعالیت‌های حاشیه‌ای یا مثلا رونمایی از فعالیت آزمایشی یک یا چند سانتریفیوژ نوع پیشرفته تر که اغلب آنها همان اوایل دولت روحانی حاصل شده یا قریب الحصول بود! 🔹این رفتار، به این می ماند که کسی خودروی تا ۸۰، ۹۰ درصد سر هم شده و آماده نهایی شدن توسط افراد کاربلد را اوراق کند و هفت هشت سال بعد با نو کردن یکی از چهار چرخ بگوید، دیدید کار را عقب نینداختیم، هیچ بلکه ارتقا هم دادیم! 🔹 عقب راندن برنامه هسته ای در آستانه صنعتی شدن در حد یک برنامه پایلوت، افتخاری ندارد و البته مصائب دیگر برجام در تحمیل تورم های ششصد تا هشتصد درصدی به اقتصاد کشور به عنوان دومین رکورد تورمی پس از رکورد دولت هاشمی، داستان پر غصه دیگری است خارج از مجال این بحث... https://eitaa.com/Bayynat