⭕️ غزلی غم انگیز در رثای دانش آموزان مظلوم دشت برچی کابل🌷 باز هم از آتش کینه رخ گل سوخته دامن طفلان پاک شهر کابل سوخته بر سر بالین جسم غرق خون کودکی مادرش را طاقت و تاب و تحمل سوخته هیچکس در سوگ این پروانه ها گریان نشد گوییا وجدان عالم در تغافل سوخته دانش آموزی که جرمش بود دین و علم او در دل گلزار دانش همچو بلبل سوخته با دهان روزه در حال مناجات و دعا تا کند بی آنکه آبی را تناول سوخته لعنت حق برکسانی که به دست نحس شان غنچه های بی گناه و پاک و نوگل سوخته سرزمین خسته و زخمی افغان سالهاست در میان غارت و جنگ و چپاول سوخته ( سمن ) :سیدمجید نبوی - بهشهر موکب اربعین شهدای شهرستان بهشهر @behshahr_arbaeen