هر کسی با تو نباشد دنیایی هم که دور و برش بگردند باز هم تنهاست و حالا چه کسی از حال من خبر دارد؟ من که نه تو را دارم و نه کسی دورم می‌گردد چه کنم در برهوت تنهایی؟ تو اگر هر صبح یک بار از دور به من صبح بخیر بگویی دیگر حتی در قعر چاه و در دل شب احساس تنهایی نمی‌کنم. هر اگر نشد یک بار بگو برای همۀ عمرم کافی است. همین یک بار تک‌درختی را در دل کویر از تنهایی بیرون می‌آورد. آقای خوبی‌ها! 💖🕊💖🕊💖🕊💖🕊💖🕊💖🕊💖