🌃 شبت بخیر آبروی دو عالم! ❄️خانه‌ای که اهالی‌اش زندگی را برای دیگران جهنّم می‌کنند، هیچ گاه بهشتی نمی‌شود. وقتی آبروی کسی می‌رود، هیچ آبی نمی‌تواند آتش افتاده در درون او را خاموش کند، مگر این که خدا بخواهد. این آتش بر می‌گردد به خانۀ هر کسی که به ناحق آبرویش را برده. و وای بر خانه‌ای که گرفتار این آتشِ برگردانده شود! اهالی این خانه آیا از آتش نجات پیدا می‌کنند یا نه، خدا می‌داند. ❄️آقا! در مرام تو حفظ آبروی مردم، مثل حفاظت از ناموس خویش واجب است. مگر می‌شود کسی آبروی مردم را مثل آب ته ماندۀ لیوانش بریزد و بنای ساختن خانۀ بهشتی داشته باشد؛ آن هم با خشت‌های محبت و ولایت تو؟! ❄️می‌خواهم خانه‌ام بهشت باشد، پس از آبروی مردم مثل جانم مراقبت می‌کنم. من اگر ادعای ولایت تو را داشته باشم و حافظ آبروی مردم نباشم، لکۀ ننگی می‌شوم برای تو، و آبرویت را ... . زبانم لال! در مسیر ساختن خانۀ بهشتی، چشم دوخته‌ام به امداد تو. ❄️شبت بخیر آبروی دو عالم!