سی و ششم پیامهای آیات فوق⇧‌⇩: 11- آنكه با شنيدن نداى اذان و آيات الهى بى‌تفاوت باشد، بايد در كمال ايمان خود شك كند. 2- ذكر خدا از سوى هركس كه باشد، در مؤمن اثر مى‌گذارد. 3- ايمان، با عشق و خشيت درونى همراه است. 4- ايمان، مراتب ودرجاتى دارد وقابل كاهش وافزايش است. 5- ترسى كه ريشه در جهل داشته باشد بد است، ولى ترسى كه از معرفت سرچشمه بگيرد پسنديده است. 6- هر آيه‌ى قرآن، حجّت و دليل و نورى است كه مى‌تواند بر ايمان بيافزايد. 7- مؤمن، ميان بيم و اميد است. 8- كسى كه تنها خداوند را ربّ خود مى‌داند، به او توكّل مى‌كند. 9- نشانه‌ى ايمان كامل آن است كه دل مؤمن با ياد خدا خشيت پيدا كند، «وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ»، با تلاوت و يادآورى آيات الهى، بر ايمانش افزوده شود، «زادَتْهُمْ إِيماناً» و توكّل بر خدا كرده، «يَتَوَكَّلُونَ» نماز را به پا دارد، «يُقِيمُونَ» و به ديگران نيز كمك مى‌رساند. 10- رفتار هركس، برخاسته از انگيزه‌ها، ديدگاه‌ها و اعتقادات اوست. 11- اسلام، انفاق بخشى از مال و دارايى را لازم دانسته است، نه تمام آن را. (يكى از معانى «مِن»، تبعيض است) 12- نماز و انفاق شخص مؤمن مقطعى نيست؛ بلكه مستمرّ ودائمى است. 13- انفاق، بايد از مال حلال و روزى الهى باشد. 14- مؤمن، دارايى خود را بخشش الهى مى‌داند، نه محصول دست رنج خويش و اين عقيده، گذشت و انفاق را بر او آسان مى‌كند. ●➼‌┅═❧═┅┅───┄ بسم الله القاصم الجبارین https://eitaa.com/Besmelahelghasemelgabarin