چهل و نهم پیامهای آیه فوق⇧‌⇩: 1- هرگز خود را به پاكى مستائيم و تبرئه نكنيم. 2- شرط كمال آن است كه حتّى اگر همه مردم او را كامل بدانند، او خود را كامل نداند. در ماجراى حضرت يوسف، برادران، همسر عزيز مصر، شاهد، پادشاه، شيطان، زندانيان همه گواهى به كمال او مى‌دهند، ولى خودش مى‌گويد: «ما أُبَرِّئُ نَفْسِي» 3- خطر هواى نفس جدّى است، آن را ساده ننگريد. 4- انبيا با آنكه معصوم‌اند، اما غرائز انسانى دارند. 5- هم از پاكى و عفّت خود در برابر تهمت‌ها بايد دفاع كرد و هم به شرور نفس اعتراف نمود و به خدا پناه برد. 6- نفس، خواهش خود را تكرار مى‌كند تا انسان را گرفتار كند. 7- نفس انسان به طور طبيعى وغريزى، اگر در مدار لطف حقّ قرار نگيرد، گرايش منفى دارد. 8- تنها رحمت او مايه نجات است. اگر انسان به حال خود رها شود، سقوط مى‌كند. 9- يوسف، تحت تربيت مخصوص خداوند است. كلمه‌ «رَبِّي» تكرار شده است. 10- مربّى بايد رحمت و بخشش داشته باشد. 11- بخشودگى، مقدّمه‌ى دريافت رحمت الهى است. اوّل مى‌فرمايد: «غَفُورٌ» بعد مى‌فرمايد: «رَحِيمٌ» 12- على‌رغم تمام خطرات، از رحمت او مأيوس نشويم. ●➼‌┅═❧═┅┅───┄ بسم الله القاصم الجبارین https://eitaa.com/Besmelahelghasemelgabarin