🔻بعد از ماه صفر، تصمیم بگیر هر هفته یک زحمتی برای حسین(ع) بکشی؛ ببین زندگی‌ات چقدر متحول می‌شود! 🔻متناسب با عظمت هر نعمت، باید برایش زحمت کشید 👈🏼حرم جعفربن‌موسی(ع)-پیشوای ورامین انسان وقتی یک نعمتی دریافت کرد، متناسب با بزرگی آن نعمت، باید زحمت بکشد؛ زحمت در مقام شکرگزاری و حفظ نعمت و بهره‌برداری بهتر از آن و بهره‌رسانی به دیگران. ما معمولاً وقتی به نعمتی می‌رسیم، به یک بهرۀ حداقلی از آن، اکتفا می‌کنیم و برای بهره‌برداری بیشتر از آن، زیاد خودمان را به زحمت نمی‌اندازیم، مثل کسی که از نعمت باران، فقط از هوای خوبش استفاده می‌کند، اما برای یک کشاورز، باران آغاز کشت و زرع است. طبق روایت، بزرگ‌ترین نعمتی که روز قیامت از آن سؤال می‌شود نعمتِ محبت و ولایت اهل‌بیت(ع) است، نعمتی که قرآن می‌فرماید: «لَتُسْئَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعیمِ» اقامۀ عزای امام‌حسین(ع) به هر زحمتی، قدردانی از نعمت محبت امام‌حسین(ع) است، ولی ما معمولاً کمترین هزینه و تلاش را برای قدردانی از این نعمت، متحمل می‌شویم. ما آن‌قدر که باید، برای این نعمت بزرگ به زحمت نمی‌افتیم و بهره‌برداریِ حداقلی از این نعمت داریم. متأسفانه در جامعۀ ما فرهنگِ غالب این است که فقط بعضی‌های‌مان برای امام‌حسین(ع) به زحمت می‌افتیم؛ یعنی همان کسانی که هیئت‌داری و اقامۀ عزا می‌کنند. خیلی‌ها یا هیچ کاری نمی‌کنند یا فقط به مجلس عزا می‌روند و بر می‌گردند و این قدردانی از نعمت نیست. ما به‌خاطر این نعمت، چه‌کار باید بکنیم؟ مثلاً روضۀ هفتگی بگیرید، روضۀ خانگی بگیرید، روضۀ محلی داشته باشید، یک نذری بکنید و هرسال این کار را انجام بدهید. بگو «یا أباعبدالله،‌ می‌خواهم برایت به زحمت بیفتم» ببین زندگی‌ات چقدر متحول می‌شود! 🔻علیرضا پناهیان 👈🏼 پیشوا - ۱۴۰۰.۰۷.۱۴ 🎙صوت: Panahian.ir/post/7043 @Panahian_ir